Confirmación

Celebración da Confirmación

Entrada: (catequista)

    Hoxe celebramo-la confirmación dos xoves da nosa parroquia, hoxe celebramos a súa maioría de idade na Igrexa. Hoxe deciden, personalmente, aceptar o que no plano relixioso fixeron hasta este momento os seus pais, a súa familia, os seus educadores ou os seus catequistas.

   Non é o final senon o comezo dunha nova etapa da súa vida como cristiáns.

Rito da confirmación: (2 xoves)

(1) Hoxe é o día do noso compromiso, o noso primeiro compromiso como adultos cristiáns.

(2) Sabemos que hoxe é un día especial, pero, ¿sabemos qué significa este día?, ¿qué significa comprometerse?.

(1) Pois seguindo a mesma palabra, comprometerse é:

 - “meterse” :

     alí onde ti sabes que fas falta, inda que no sexa cómodo ni vaias recibir nada rentable, co que ti es, co que tes, coas túas cousas  e co teu tempo.

(2)     - “prometerse”:

     atarse a outras persoas, á súa sorte, á súa vida, ás súas ledicias e tamén ás súas penas. Prometerse  tamén a un mesmo un camiño, unha forma de  ve-la vida.

(1)      -  “comprometerse”:

compartindo o camiño cos outros nunha búsqueda común, non en  “solitario”, senon en “solidario”.

Peticións:

- Pedímosche, Señor, por nós, polos que hoxe decidimos estar aquí. Porque imos iniciar un camiño difícil, porque ser cristián non está de  moda, porque nos van a sinalar co dedo e non podemos facer isto  sós, sen Ti.

- Pedímosche que nos aprendas a ser fieis ás túas palabras, a ser testigos da túa  verdade, a formar parte da túa comunidade.

- Pedímosche que nos aprendas a enfoca-las cousas e a nosa vida desde o que  Ti nos mostraches, porque un testigo non convence en nome propio, senon  só no teu nome. Fainos transparentes.

- Pedímosche que nos aprendas a ser testemuñas da verdade do amor que Ti nos diches, inda que nos supoña un esforzo, inda que vaia contra corrente, inda que me pida máis do que esperaba dar.

- Pedímosche polos nosos irmáns, pola nosa comunidade, pola Igrexa, que recoñezamos nela sempre estas cualidades, inda cos seus defectos  e as súas debilidades.

- Pedímosche polos nosos pais, polas nosas familias e polos nosos sacerdotes, que sexan testemuñas túas sempre, como nós hoxe nos comprometemos a ser, que poidamos vernos neles e amalos como Ti o fas.

Ofertorio: 

- Hoxe Xesús convidounos á súa mesa e queremos corresponderlle con algo especial : as nosas vidas.

Os momentos tristes e os bos momentos, os nosos problemas e os nosos éxitos, as nosas peticións e as nosas promesas.

-   Así, Señor, ofrecemosche este pan e este viño como símbolo do noso esforzo, do traballo  diario de todos os  que, coa súa esperanza , se esforzan por construir un  futuro mellor para todos.

-   Traémosche un pouco sal, que  nos lembra esas pequenas cousas boas do mundo, as que  por cotidiás non valoramos tanto: un sorriso, un silencio a tempo en vez dun grito, unha axuda que non se espera, unha pequena sorpresa,...

-   Presentámosche unha vela como símbolo da luz do teu Espíritu e do reflexo que facemos del cando pensamos nos demáis, cando axudamos a alguén, cando sabemos perdoar, cando  levamos alegría,… cando somos capaces de ser luz no mundo, como Ti nos dixeches.

-  Traémosche, Señor, auga, que representa  a todo o que ven da túa man e que  é  para nós a mellor das bendicións: a auga, o sol, os animais e tamén as personas. Todos son os nosos irmáns, pois Ti  os creaches.

-   Por último ofrecemosche tamén o noso tempo  simbolizado nos nosos reloxes para que nunca olvidemos onde estás Ti nin os demáis, por encima do cansancio e “do que máis nos apetece”.

Final: 

                             Por fin chegou o ESPÍRITO