Medianoite

LECTURA DO LIBRO DO PROFETA ISAÍAS

Primeira Lectura              Is 9, 1-6

Déusenos un Fillo

 

            O pobo que camiñaba na escuridade, viu unha gran luz.

Unha luz brillou sobre os que habitaban no país das sombras da Morte.

Multiplicaches o xúbilo, fixeches grande a ledicia.

            Alegráronse coa túa presenza, como coa alegría da seitura,

o mesmo que saltarán de xúbilo ao repartiren o botín.

            Velaí o xugo da súa carga e o varal do seu ombreiro

‑o bastón de quen o oprime -: rompíchelos coma o día de Madián.

            Pois toda bota que tropeza con ruído, e todo manto cuberto de sangue serán para a queima, serán pasto de incendio.

            Pois velaí que nos naceu un meniño, déusenos un fillo:

a soberanía estará sobre o seu ombreiro,

e será invocado con estes seus nomes:

Marabilla de conselleiro, Heroe divino,

Pai eterno, Soberano da Paz.

            Oh, que grande a súa Soberanía!

A paz non terá fin no trono de David e no seu reino,

para afincalo e para afirmalo, co dereito e coa xustiza,

desde agora e para sempre.

            O celo do Señor dos Exércitos fará isto.         

 

Palabra do Señor

 

 

SALMO RESPONSORIAL   Sal 95, 1-2a. 2b-3. 11-12, 13

R/. (Lc 2, 11): Hoxe naceunos un Salvador, o Mesías, o Señor.

 

Cantádelle ao Señor un cántico novo,

cantádelle ao Señor, a terra enteira;

cantádelle ao Señor, bendicide o seu nome.

 

Pregoade todos os  días a súa salvación.

Anunciade entre as xentes a súa gloria;

ante todos os  pobos, as súas marabillas.

 

Alégrense os ceos, exulte a terra,

resoe o mar e canto o enche,

relouquen os campos e todo o que hai neles.

Alédense as árbores todas do bosque.

 

Diante do Señor que vén,

que vén para rexer a terra.

El rexerá o mundo con xustiza

e os pobos con rectitude.

 

 

 

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO A TITO

Segunda Lectura            Tit 2, 11-14

Desbordou a graza de Deus para todos os  homes

 

            Benquerido irmán:

            A graza de Deus manifestouse como fonte de salvación para todos os  homes. Ela ensínanos que reneguemos da impiedade e das cobizas mundanas e vivamos no mundo presente dun xeito asisado, xusto e piadoso, agardando a bendita esperanza e a manifestación gloriosa do noso gran Deus e Salvador, Xesús Cristo.

            El entregouse por nós, para nos redimir de toda iniquidade e purificar para si un pobo escollido, dedicado ás boas obras.

 

Palabra do Señor

 

ALELUIA      Lc 2, 10-11

Se non se canta, pódese omitir.

 

Aleluia, aleluia.

Anúnciovos un inmenso gozo:

hoxe naceunos o Salvador, Cristo o Señor.

Aleluia.

 

 

 

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

Evanxeo                Lc  2, 1-14

Hoxe naceunos o Salvador

 

            Naqueles días, saíu un decreto do emperador Augusto, ordenando facer un censo do mundo enteiro. Este primeiro censo fíxose no tempo en que Quirino era gobernador de Siria. E todos íanse empadroar, cadaquén á súa cidade. Tamén subiu Xosé desde Galilea, da cidade de Nazaret, ata Xudea, á cidade de David chamada Belén, por ser el da casa e da familia de David, para empadroarse con María, a súa prometida, que estaba embarazada.

            Estando alí, chegoulle a María o tempo do parto, e deu a luz o seu fillo primoxénito, envolveuno nuns capizos, e deitouno nunha manxadoira, porque dentro da pousada non había lugar para eles.

            Había naquela comarca uns pastores que pasaban a noite ao descuberto vixiando o seu rabaño. Presentóuselles un anxo do Señor, e a gloria do Señor rodeounos co seu resplandor, e colleu­nos un gran temor. Pero o anxo díxolles:

            ‑ Non teñades medo, que vos veño traer a boa nova dunha grande alegría para todo o pobo: Hoxe, na cidade de David, naceuvos un Salvador, o Mesías, o Señor. E este será o sinal para vós: Atoparedes un neno, envolto en capizos e deitado nunha manxadoira.

            E, de súpeto, arredor do anxo apareceu unha multitude do exército celestial, que loaba a Deus dicindo:

            ‑ Gloria a Deus no ceo, e na terra paz aos homes que gozan do seu amor.

 

 

Palabra do Señor

t � ua��N�P� oram xerou a Ozías. Ozías xerou a Ioatán. Ioatán xerou a Acaz. Acaz xerou a Ezequías. Ezequías xerou a Menaxés. Menaxés xerou a Amón. Amón xerou a Ioxías. Ioxías xerou a Ieconías e mailos seus irmáns, en tempos da deportación a Babilonia.

 

            Despois da deportación a Babilonia, Ieconías xerou a Xealtiel. Xealtiel xerou a Zerubabel. Zerubabel xerou a Abiud. Abiud xerou a Eliaquim. Eliaquim xerou a Asor. Asor xerou a Sadoc. Sadoc xerou a Aquim. Aquim xerou a Eliud. Eliud xerou a Elazar. Elazar xerou a Matán. Matán xerou a Xacob. Xacob xerou a Xosé, esposo de María, da que naceu Xesús, chamado Cristo.

            Foron, logo, catorce as xeracións desde Abrahán ata David, catorce tamén desde David ata a deportación de Babilonia, e catorce desde a deportación de Babilonia ata Cristo.

            O nacemento de Xesús Cristo foi así:

            María, a súa nai, estaba prometida a Xosé; e antes de viviren xuntos apareceu ela embarazada por obra do Espírito Santo. Xosé, o seu prometido, home xusto, non a querendo aldraxar, decidiu repudiala secretamente. Tal era a súa resolución, cando o anxo do Señor se lle apareceu en soños, dicíndolle:

            ‑ Xosé, fillo de David, non repares en levar contigo a María, a túa prometida; que o que nela se concibiu é obra do Espírito Santo. Dará a luz un fillo, e ti poñeraslle de nome Xesús, porque salvará o seu pobo de todos os  seus pecados.

            Todo isto aconteceu para que se cumprise o que dixera o Señor por boca do profeta:

            Mirade: a virxe concibirá e dará a luz un fillo, poñeranlle de nome Emmanuel

(que quere dicir "Deus connosco").

            Acordou Xosé do seu soño, e fixo tal como lle mandara o anxo do Señor, levando consigo á súa prometida; e sen que a tocase, ela deu a luz un fillo. E el púxolle de nome Xesús.

 

Palabra do Señor

______________________________________________________________________

Ou máis breve:  Mt18-25

 

 

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO

María dará a luz un fillo, e poñeraslle de nome Xesús

 

            O nacemento de Xesús Cristo foi así: María, a súa nai, estaba prometida a Xosé; e antes de viviren xuntos apareceu ela embarazada por obra do Espírito Santo. Xosé, o seu prometido, home xusto, non a querendo aldraxar, decidiu repudiala secretamente. Tal era a súa resolución, cando o anxo do Señor se lle apareceu en soños, dicíndolle:

            ‑ Xosé, fillo de David, non repares en levar contigo a María, a túa prometida; que o que nela se concibiu é obra do Espírito Santo. Dará a luz un fillo, e ti poñeraslle de nome Xesús, porque salvará o seu pobo de todos os  seus pecados.

            Todo isto aconteceu para que se cumprise o que dixera o Señor por boca do profeta:

            Mirade: a virxe concibirá e dará a luz un fillo, poñeranlle de nome Emmanuel

(que quere dicir "Deus connosco").

            Acordou Xosé do seu soño, e fixo tal como lle mandara o anxo do Señor, levando consigo á súa prometida; e sen que a tocase, ela deu a luz un fillo. E el púxolle de nome Xesús.

 

Palabra do Señor