Domingo XXVI

 

DOMINGO XXVI ORDINARIO

 

 

Primeira Lectura   Núm. 11, 25-29

Tes celos por min? Quen dera que todo o pobo do Señor fose profeta!

 

LECTURA DO LIBRO DOS NÚMEROS

 

            Naqueles días, descendeu o Señor nunha nube e faloulle a Moisés; despois, tomou do espírito que había nel e infundíullelo aos setenta anciáns. En canto o espírito repousou sobre eles, puxéronse a profetizar; pero nunca máis o volveron facer.

            Quedaran no campamento dous homes, un deles chamado Eldad e o outro Medad. O espírito repousou tamén sobre eles, pois figuraban entre os inscritos, aínda que non saíran para a Tenda, e profetizaron no campamento. Un rapaz correu a comunicarllo a Moisés, dicindo: “Eldad e Medad profetizan no campamento!”. Entón Xosué, fillo de Nun, ministro de Moisés, escolleito por el, díxolle:

            — Meu Señor, Moisés, prohíbellelo!

            Mais Moisés respondeulle:

            - Tes celos por min? Quen dera que todo o pobo do Señor fose profeta e que o Señor lle dese o seu espírito!

 

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

 

 

 

SALMO RESPONSORIAL   Sal 18, 8. 10. 12-13. 14

 

R.: (9a)Os mandatos do Señor son rectos, aledan o corazón.

 

A Lei do Señor é perfecta,

reconforta a alma;

a declaración do Señor é firme,

fai sabioo inxenuo.

 

A vontade do Señor é pura,

permanece por sempre;

as decisións do Señor son verdadeiras,

enteiramente xustas.

Aínda que o teu servo os quere cumprir

e pon coidado en gardalos,

quen se decata dos erros?

Límpame ti de canto se me esquece.

 

Preserva o teu servo da soberbia,

para que non me domine.

Entón serei perfecto,

limpo de pecados graves.

 

 

 

Segunda Lectura   Sant 5, 1-6

As vosas riquezas podreceron

 

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SANTIAGO

 

            E vós, os ricos, chorade e berrade polas desgrazas que van vir enriba de vós. A vosa riqueza está podrecida, a vosa roupa chea de couza, o voso ouro e a vosa prata enferruxados e a mesma ferruxe será testemuño en contra vosa e, coma se for lume, comerá as vosas carnes. Estades atesourando na fin dos tempos!

            Atención! O xornal que non lles pagastes aos obreiros que vos fixeron a seitura está clamando e o seu berro chega aos oídos do Señor dos Exércitos.

            Vivistes na terra cheos de fartura e cebastes os vosos corazóns nos praceres para o día da matanza.

            Condenastes o xusto e matástelo sen que el vos fixese fronte.

 

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

 

 

 

ALELUIA   Cf. Xn 17, 17b. a

Se non se canta, pódese omitir

 

Aleluia, aleluia.

A túa palabra, Señor, é verdade;

santifícanos na verdade.

Aleluia.

 

 

 

Evanxeo   Mc 9, 38-43. 45. 47-48

Quen non está contra nós está connosco. Se a túa man te escandaliza, córtaa

 

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

 

            Naquel tempo, díxolle Xoán a Xesús:

            — Vimos un que botaba demos no teu nome e quixémosllo privar porque non é dos nosos.

            Xesús contestoulle:

            — Pois non llo privedes, porque ninguén que faga milagres no meu nome fala despois mal de min. O que non está contra nós está connosco. Ademais, todo aquel que vos dea un vaso de auga por serdes seguidores de Cristo, tende por seguro que non quedará sen recompensa.

            E a quen escandalice un destes pequeniños que cren en min éralle mellor que lle colgasen do pescozo unha pedra de muíñoe o largasenao mar.

            E, se a túa man te fai caer, córtaa; máis che vale entrar toco na vida que ir parar coas dúas mansao inferno, no lume que nunca se apaga. E se o teu pé te fai caer, córtao; mellor será que entres coxo na vida, que ir dar cos dous pés no inferno. E se o teu ollo te fai caer, arríncao; máis che vale entrar cego no Reino de Deus e non que te boten cos dous ollos no inferno, onde o verme non morre nin o lume se apaga.

 

                        Palabra do Señor                             R.: Loámoste, Cristo