Domingo XXVIII
DOMINGO XXVIII ORDINARIO
Primeira Lectura Sab 7, 7-11
En nada considerei as riquezas comparándoas coa sabedoría
LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA
Roguei e foime dada a prudencia,
supliquei e veu a min o espírito da sabedoría.
Preferina a cetros e tronos,
en comparanza a ela, coidei ser nada a riqueza;
non se lle asemella a alfaia de máis prezo,
pois todo o ouro,ao seu lado, é unha manchea de area,
e xunto a ela a prata é coma a lama.
Ameina por riba da saúde e da beleza,
escollín posuíla en troques da luz,
pois o seu raiolar non ten solpor.
Con ela viñéronme xuntos todos os bens,
polas súas mans, riquezas incontables.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 89, 12-13. 14-15. 16-17
R.: (14)Énchenos da túa misericordia, Señor, e brincaremos de ledicia.
Ensínanos a contar os nosos días,
para que acheguemos o corazón á sabedoría.
Volve, Señor. Por canto aínda?
Apiádate dos teus servos.
Dános de mañá a fartura da túa misericordia,
para que teñamos felicidade e ledicia toda a nosa vida.
Alégranos polos días en que nos aflixiches,
por tantos anos de coitas.
Que se vexa a túa obra nos teus servos,
e a túa gloria nos seus fillos.
Que a bondade do Señor, noso Deus, sexa connosco,
que el consolide as obras das nosas mans.
Segunda Lectura Heb 4, 12-13
A palabra de Deus xulga pensamentos e intencións do corazón
LECTURA DA CARTA AOS HEBREOS
A palabra de Deus é viva e dinámica, máis cortante ca unha espada de dobre fío e que penetra mesmo alí onde se diferencian a alma e o espírito, as xuntas e a medula.
Ela xulga os proxectos e os pensamentos.
Non hai cousa que se lle esconda, todo está nu e penetrable aos seus ollos; é a ela a quen lle temos de dar contas.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
ALELUIA Mt 5, 3
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Ditosos os pobres no espírito
porque deles é o Reino dos Ceos.
Aleluia.
Evanxeo Mc 10, 17-30 (longa)
Vende todo o que tes e repárteo entre os pobres e, despois, ven e sígueme
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, estaba Xesús saíndo para se pór en camiño e chegou correndo un home, que se axeonllou diante del e que lle preguntou:
— Mestre bo, que teño que facer para acadar avida eterna?
Xesús respondeulle:
— Por que me chamas bo? Ninguén é bo fóra de Deus. Xa sabes os mandamentos: “Non mates, non cometas adulterio, non roubes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai”.
El replicoulle:
— Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.
Xesús fitouno cunha mirada chea de agarimo e engadiu:
— Aínda che falta unha cousa: “Vai, vende todo o que tes, repárteo entre os pobrese terás un tesouro no ceo e, despois, ven e sígueme”.
Pero el tornou triste ante estas palabras e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.
Xesús, mirando arredor, díxolles aos discípulos:
— Que difícil lles vai ser aos ricos entrar no Reino de Deus!
E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu insistir:
— Fillos, que difícil é entrar no Reino de Deus! É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla do que para un rico entrar no Reino de Deus.
Eles, aínda máis asombrados, comentaban entre si:
— E quen se vai poder salvar?
Xesús fitounos coa súa mirada e dixo:
— É imposible para os homes, pero non para Deus, porque todo é posible para Deus.
Entón comezou Pedro a dicirlle:
— Mira que nós deixámolo todo e seguímoste.
Dixo Xesús:
— Dígovolo de verdade: “Non hai ninguén que deixe casa ou irmáns ou irmás ou nai ou pai ou fillos ou leiras por cousa miña e por cousa do Evanxeo, que pase sen recibir agora, neste tempo, cen veces máis en casas, irmáns, irmás, nais, fillos e leiras, xunto con persecucións e, no mundo futuro, a vida eterna”.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo
______________________________________________________________________
Ou:17-27 (máis breve)
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, estaba Xesús saíndo para se pór en camiño, e chegou correndo un home que se axeonllou diante del e que lle preguntou:
— Mestre bo, que teño que facer para acadar avida eterna?
Xesús respondeulle:
— Por que me chamas bo? Ninguén é bo fóra de Deus. Xa sabes os mandamentos: “Non mates, non cometas adulterio, non roubes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai”.
El replicoulle:
— Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.
Xesús fitouno cunha mirada chea de agarimo e engadiu:
— Aínda che falta unha cousa: “Vai, vende todo o que tes, repárteo entre os pobres e terás un tesouro no ceoe, despois, ven e sígueme.
Pero el tornou triste ante estas palabras e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.
Xesús, mirando arredor, díxolles aos discípulos:
— Que difícil lles vai ser aos ricos entrar no Reino de Deus!
E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu insistir:
— Fillos, que difícil é entrar no Reino de Deus! É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla do que para un rico entrar no Reino de Deus.
Eles, aínda máis asombrados, comentaban entre si:
— E quen se vai poder salvar?
Xesús fitounos coa súa mirada e dixo:
- É imposible para os homes, pero non para Deus, porque todo é posible para Deus.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo