Domingo X

DOMINGO X  DO TEMPO ORDINARIO  -  CICLO C

 

 

Primeira Lectura     1 Re 17, 17-24

Velaí que o teu fillo vive

LECTURA DO LIBRO PRIMEIRO DOS REIS

 

            Naqueles días, adoeceu o fillo da muller, dona da casa. A doenza foi tan grave, que o neno deixou de alentar. A muller díxolle a Elías:

             ‑ "Que temos que ver un con outro, home de Deus? Viñeches á miña casa para lembrarme os meus pecados e para matarme o fillo?"

            Respondeulle Elías:

            ‑ "Dáme aquí o teu fillo".

            E coa mesma, colleullo do colo, su­biuno ao cuarto onde el durmía e deitouno na cama. E rezoulle ao Señor, dicindo:

             ‑ "Señor, meu Deus, tamén vas visitar coa desgraza a esta viúva coa que vivo, facen­do que morra seu fillo?"

            Logo tendeuse riba do neno por tres veces, chamando ao Señor:

             ‑ "Señor, meu Deus, fai que o alento de vida deste neno entre nel outra vez".

            O Señor escoitou a oración de Elías, e o neno comezou a alentar e reviviu. Elías colleu o neno, baixouno do seu cuarto e deullo á nai, dicindo:

            ‑ "Aí tes o teu fillo vi­vo".

            A muller díxolle a Elías:

            ‑ "Agora acabo de ver que ti es un home de Deus, e que a palabra do Señor está de verdade na túa boca".

 

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

 

SALMO RESPONSORIAL     Sal 29, 2 e 4. 5-6. 11 e 12a e13b

 

R/.  (2a):  Eu lóote, Señor, porque me libraches.

 

Eu lóote, Señor, porque me libraches

e non deixaches rirse de min os inimigos.

Sacaches do abismo a miña vida,

fixéchesme revivir,

lonxe dos que baixan ao sepulcro.

 

Cantádelle ao Señor os seus amados,

loade o seu santo nome.

O seu furor dura só un intre;

o seu favor, toda a vida.

Se hai pranto á tardiña,

ó abrente xa hai ledicia.

 

Escoita, Señor; ten compaixón de min,

Señor, ven socorrerme.

Trocaches o meu lamento en danza,

Señor, meu Deus, hei loarte por sempre.

 

 

Segunda Lectura     Gal 1, 11-19

Reveloume o seu Fillo, para que volo predicase aos xentís

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS GÁLATAS

 

            Fágovos saber, irmáns, que o Evanxeo que eu prediquei non é cousa de homes, xa que nin o recibín nin o aprendín de home ningún, senón que mo revelou Xesús Cristo.

            Si: vós tedes oído falar das miñas andanzas de cando estaba no xudaísmo; do furor con que dera en perseguir a Igrexa de Deus; e de como adiantaba eu no xudaísmo máis ca moitos da miña raza e do meu tempo, como fanático seguidor das tradicións dos meus devanceiros.

            Mais cando a Aquel, que xa desde o seo da miña nai me puxera á parte e chamou por min pola súa graza, lle prougo revelarme o seu Fillo, para que o predicase aos non xudeus, eu ‑ de contadiño, sen lle pedir consellos á carne nin ao sangue, sen tan sequera subir a Xerusalén onda os que me precederan como apóstolos ‑, retireime a Arabia, e volvín de novo a Damasco.

            De alí a tres anos subín a Xerusalén para ir coñecer a Pedro e cabo del fiquei uns quince días. E non vin a ningún outro apóstolo, fóra de Santiago, o parente do Señor.

 

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

 

ALELUIA     Lc 7, 16

Se non se canta, pódese omitir.

 

Aleluia, aleluia.

Un gran profeta xurdiu entre nós;

Deus visitou o seu pobo.

Aleluia.

 

 

Evanxeo     Lc 7, 11-17

Rapaz, falo contigo: érguete!

 

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

 

            Naquel tempo, Xesús foi a unha vila chamada Naín, acompañado dos seus discípulos e outra moita xente. Cando estaba chegando á entrada da vila, sacaban a enterrar un morto, fillo único da súa nai, que era viúva; ía acompañada por moita xente da vila. ao vela, o Señor compadeceuse e díxolle:

            ‑ Non chores.

            E achegándose, tocou o cadaleito ‑ os que o levaban pararon ‑, e el mandou:

            ‑ Rapaz, falo contigo: érguete!

            O morto incorporouse e empezou a falar; e Xesús entregoullo á súa nai. Todos quedaron impresionados e loaban a Deus, dicindo:

            ‑ Un gran profeta xurdiu entre nós; Deus visitou o seu pobo.

            E por toda a Xudea e a súa comarca correron estes comentarios.

 

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo