Domingo XIII

 

13º DOMINGO DO TEMPO ORDINARIO - CICLO C

 

 

Primeira Lectura     1 Re 19, 16b. 19-21

Ergueuse Eliseo e marchou seguindo a Elías

LECTURA DO LIBRO PRIMEIRO DOS REIS

 

     Naqueles días, o Señor díxolle a Elías:

     ‑ Unxe por profeta, teu sucesor, a Eliseo, fillo de Xafat, de Abel Meholah.

     Elías marchou de alí e encontrouse con Eliseo, fillo de Xafat, que estaba labrando con doce xuntas de bois e levaba el mesmo a derradeira. Elías pasou a carón del e botoulle enriba o seu manto. Eliseo deixou ao momento os bois e foi correndo atrás de Elías, e díxolle:

     ‑ Déixame despedirme de meu pai e de miña nai, e logo ireime contigo.

     El respondeulle:

     ‑ Vai, pero volve, pois xa ves o que fixen contigo.

     Cando estivo de volta, Eliseo colleu a xunta de bois e ofreceunos en sacrificio. Cos apeiros de labrar coceu a carne e deulle á xente de comer. Despois ergueuse, marchou seguindo a Elías e quedou ao seu servizo.

 

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

 

 

SALMO RESPONSORIAL    Sal 15, 1-2a e 5. 7-8. 9-10. 11

R/. (cf. 5a): Ti es, Señor, a miña herdade.

 

Gárdame, Deus, que en ti busco agarimo.

Eu declaro ao Señor: Ti es o meu dono,

Ti es, Señor, a porción da miña herdade e do meu cáliz,

está nas túas mans o meu porvir.

 

Bendigo o Señor que me aconsella,

e ata de noite me ensina no meu íntimo.

Teño sempre presente o Señor,

con el ao meu lado non vou vacilar.

 

Por iso o meu corazón está contento,

as miñas entrañas reloucan

e o meu corpo descansa seguro,

pois non abandonarás no abismo a miña vida,

nin deixarás que o teu santo vexa a corrupción.

 

Has amosarme camiños de vida,

has encherme onda ti de ledicia,

de gozo sen fin ao teu lado.

 

 

 

Segunda Lectura     Gal 5, 1. 13-18

Fostes chamados á liberdade

LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS GÁLATAS

 

                    Irmáns:

                    Para vivirmos en liberdade liberounos Cristo. Estádeme, logo, ben firmes nel! Que non vos canguen outra vez o xugo da escravitude!

                    A vós chamáronvos á liberdade. Pero coidadiño con servir aos baixos instintos co gallo da liberdade! Habédesme ser escravos uns dos outros mediante o amor.

                    Porque toda a Lei está completa neste precepto: Amarás o teu próximo coma a ti mesmo. Pero, se vos adentades e devorades, levade tento de non acabardes uns cos outros.

                    Quérovos dicir que vivades conforme o Espírito e que non satisfagades os degoros da concupiscencia.

                    Porque os baixos instintos cobizan contra o Espírito e o Espírito contra os baixos instintos: opóñense de tal xeito entre eles, que non facedes o que de verdade queredes. Mais, se vos guiades polo Espírito, daquela xa non estades baixo a Lei.

 

                        Palabra do Señor                             R/. Grazas a Deus

 

 

ALELUIA 1 Sam 3, 9; Xn 6, 68c

Se non se canta, pódese omitir.

 

Aleluia, aleluia.

Fala, Señor, que o teu servo escoita;

ti tes palabras de vida eterna.

Aleluia.

 

 

Evanxeo      Lc 9, 51-62

Decidiu en firme ir a Xerusalén. Seguireite a onde vaias.

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

 

                    Naquel tempo, cando se ía cumprir o tempo de que levantasen a Xesús deste mundo, decidiu en firme ir a Xerusalén. Mandou mensaxeiros por diante. Entrando estes nunha aldea de samaritanos, para lle prepararen pousada, non o recibiron, porque lle coñeceron que ían cara a Xerusalén. Ao veren isto, os discípulos Santiago e Xoán dixeron:

                    ‑ Señor, queres que digamos que baixe do ceo un raio que os parta?

                    Pero el volveuse e rifoulles. E foron para outra aldea.

                    Polo camiño, díxolle un:

                    ‑ Seguireite, vaias onde vaias.

                    Respondeulle Xesús:

                    ‑ As raposas teñen tobeiras, e os paxaros teñen niños; pero o Fillo do Home non ten onde pousar a cabeza.

                    Díxolle a outro:

                    ‑ Sígueme.

                    Pero el contestoulle:

                    ‑ Déixame ir primeiro enterrar a meu pai.

                    Respondeulle:

                    ‑ Deixa que os mortos enterren os seus mortos: ti vai anunciar o Reino de Deus.

                    Outro díxolle tamén:

                    ‑ Señor, seguireite, pero deixa que primeiro me despida da miña familia.

                    Contestoulle:

Quen despois de pór a man no arado, mira para atrás, non é apto para ao Reino de Deus.

 

                                   Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo