1 ESO/BACH/CF                                                  

Reflexión da mañá:  Ti es o mellor de ti mesmo

 DESTINATARIOS

Alumnos de Educación Secundaria, Bacharelato e Ciclos formativos

RESPONSABLES

Titores/as ou profesor/a da 1ª hora da mañá

OBXECTIVOS

Propoñer reflexións da mañá sobre o lema do curso 2011-2012: Busca a túa luz, es estrela.

RECURSOS E MATERIAIS

Folla fotocopiada coa reflexión.

DESENVOLVEMENTO DA ACTIVIDADE

Orientacións para a reflexión :

Para poder desenvolvernos e conducirnos cara a un auténtico compromiso coa vida, o primeiro que se fai indispensable é crer nun mesmo, mirar cara ao noso interior.

Cando te deas conta de que ti es o mellor de ti mesmo, na medida que te coñezas a ti mesmo poderás coñecer os demais.

 
Percibe as túas potencialidades, vendemos as virtudes dos outros e descoidamos a riqueza que cada un de nós posúe e que é necesario identificar e proxectar: busca a túa luz por que? Ti tamén es estrela.

Oración:
                                          Ti es o mellor de ti mesmo

 
Pode ser un momento de LIBERACIÓN: deixa atrás algunha atadura que non che permite avanzar, un rancor que só che fai mal a ti, unha relación estéril, unha crenza limitante.

 
Pode ser un momento de PERDÓN: talvez precises perdoarte algo que che provoque culpa e non che permite acceder á felicidade que mereces. Ou necesites perdoar a alguén que sabes que non quixo facerche dano, pero tomou unha decisión equivocada nalgún momento.

 
Pode ser un momento de ACHEGAMENTO: se estás lonxe de alguén que queres e por algunha razón non te comunicaches con el nos últimos tempos, envíalle un email, unha mensaxe de texto, chama por teléfono… a palabra de alguén querido a quen estrañamos é unha ponte cara a un sorriso do corazón.
 

Pode ser un momento de HUMILDADE: se o orgullo ou algunha outra razón cegáronte ao tomar algunha resolución, ou non te permitiron ver o que realmente sucedía e sentes que estiveches mal, que mellor oportunidade para recoñecer que somos humanos, que todos nos equivocamos, e aínda que intentemos facer as cousas o mellor posible, non podemos controlar todo o que sucede… só as nosas intencións.
 

Pode ser un momento de CONCRECIÓNS: e se decides facer iso que estiveches pospondo e agradaríache moito levar a cabo? Se cho propós, nos próximos días seguramente que atoparás o tempo para facelo…

 
Algunhas preguntas para a reflexión:

 
Que ataduras che impiden avanzar?

Perdoar ou perdoarche ou quizais ambas as cousas?

Con quen te comunicas? Móveste ou móvente?

Que intención tes para hoxe? Acláraste?

2 ESO/BACH/CF                                                

Reflexión da mañá: ZAPPING POLO EVANXEO

DESTINATARIOS

Alumnos de Educación Secundaria, Bacharelato e C.F.

RESPONSABLES

Titores/as ou profesor/a da 1ª. hora da mañá.

OBXECTIVOS

Propoñer reflexións da mañá sobre o lema do curso 2011-2012: Busca a túa luz, es estrela.

RECURSOS E ORIENTACIÓNS

Orientacións para a reflexión:

O tempo é un recurso irrecuperable. Ninguén pode agregar nin un minuto máis a un día que ten 24 horas. Moitas persoas dedican a gastar o tempo, a pasar o intre?

Como investimos o noso tempo? Canto tempo dedicamos diariamente ao iPad, a navegar por internet, visitas ao noso correo, Facebook, Twitter, ver vídeo, xogar coa nosa consola, co móbil....?

A miúdo a dedicación de gran parte do noso tempo a este tipo de actividades, fai que diminúa de forma moi considerable actividades importantes, como son as afeccións, o exercicio, a relación cos amigos, os membros da familia, nós mesmos, o noso propio interior.

Dedicamos tempo aos demais (a pensar neles, a ocuparme deles), aínda que me custe? Trátase de dedicar tempo a nós e aos demais, coidarnos por dentro e por fóra, organizar a nosa casa, sentirnos ben na nosa cidade ou convivir felizmente coas nosas familias e amigos.

ZAPPING POLO EVANXEO

Xesús convocou aos doce e enviounos a proclamar o Reino de Deus. Deulles poder para expulsar toda clase de doenza, en especial aquelas que anulaban aos poucos o entusiasmo e as ganas de vivir. E díxolles:
”Non levedes para o camiño nin bastón, nin alforxas, nin pan, nin diñeiro... “

- Eh, eh - interrompeuno Simón Pedro-, antes de que sigas coa lista, non me dirás que tampouco podo levar a miña MP3.
E Santiago díxolle:
- Polo menos poderemos levar o móbil, para estar localizados, non?
E Xudas apostilou:
- Pois o meu é de contrato e, agora que deixei o traballo, alguén terá que custearmo.
E Bartolomeu engadiu:
- Eu, Señor, lévome a Playstation 3, xa verás como o aparatiño sanda todo tipo de doenzas, do corpo e do...
- Ah -cortoulle enfadado Xoán-, pois se el leva a Play eu non vou deixar en casa o portátil.
- Si, si - interveu Filipe-, así podemos estar en contacto e chatear un anaquiño no noso tempo libre.
- Perdoade, - desculpouse Mateu - debo ausentarme. Hoxe viña o técnico a poñerme a TV en cable.
- Que ben! - apuntoulle Andrés-. Vaste inchar a ver canles.
- Eu acompáñote, Mateu- volveu tomar a palabra Bartolomeu?

Estas respostas non veñen no Evanxeo, pero quizá as damos cada un de nós cada vez que Xesús nos pide que axudemos a quen o necesita, que falemos con El. Os apóstolos non deixaron só a Xesús, todos sabemos como terminaba esa pasaxe do Evanxeo: saíron todos e foron polas aldeas anunciando a boa noticia e sandando enfermos. Fóronse sen nada, todo sobraba.

REFLEXIÓN
Xesús e os seus apóstolos foron felices sen necesidade de tantas cousas como temos. Podes ser feliz sen Playstation, sen móbil?

E cando tes que axudar, cando os demais necesitan que lles botes unha man?, pos escusas, como na historia, para non facelo? Imos intentalo. Dáte tempo!

NOSO PAI…

3 ESO/BAT/CF                                                 

Reflexión da mañá: Xogar coma unha “estrela”

 DESTINATARIOS

Alumnos de Educación Secundaria, Bacharelato e  Ciclos Formativos

RESPONSABLES

Titores/as ou profesor/a da 1ª hora da mañá.

OBXECTIVOS

Propoñer reflexións da mañá sobre o lema do curso 2011-2012: Busca a túa luz, es estrela.

RECURSOS E MATERIAIS

Folla fotocopiada coa reflexión

DESENVOLVEMENTO DA ACTIVIDADE

Orientacións para a reflexión:

Moitas veces o noso xeito de ser nalgúns casos, fainos confiar na xente cos ollos pechados, pensamos que esa persoa nese momento da nosa vida, é unha persoa na que se pode confiar, alguén que nunca nos fallará, alguén que sempre estará aí.

 
Confiar nos demais consiste en crer de boa fe o que nos din, crer na súa amizade, no seu agarimo e no seu apoio incondicional, crer que sempre estará ao noso lado e sempre poderemos contar con esa persoa, aprender cousas novas.

 
É a nosa vida unha aprendizaxe? Todo o que nos ocorre é oportunidade de crecemento? Non será que nos resistimos a velo así porque nos custa cambiar e preferimos a seguridade á novidade arriscada, a instalación á procura, "o malo coñecido ao bo por coñecer"?

 
Aprender a vivir, nunha tarefa sempre inacabada e, por iso mesmo, sempre fresca e nova, eternamente atraente onde podemos xogar como unha gran estrela.

Xogar coma una “estrela”

Levantouse entón un mozo e díxolle a Xesús:  - Mister, que debo facer para xogar cos mellores, para converterme nun futbolista de elite, para chegar a ser unha “estrela”?
Xesús contestoulle: - Cal é o principio básico para que un futbolista triúnfe?
O mozo, sen dubidalo, respondeulle: - Amarás e confiarás plenamente no teu Adestrador e no teu equipo, con todo o teu corazón, con toda a túa alma, con todas as túas forzas e con toda a túa mente.

 O Señor díxolle: - Respondiches correctamente. Fai iso e chegarás ao cume.
Mais o mozo, que non as tiña todas consigo, dirixiuse de novo a Xesús: - É que debes saber que o meu equipo é dos frouxos, perdemos todos os partidos.
 

Xesús, intentando levantarlle o ánimo díxolle: - Hai uns anos cando a liga de fútbol palestina estaba en alza, o Xerusalén FC converteuse no equipo de moda do momento, desembolsara grandes cantidades de diñeiro contratando os mellores xogadores do mundo...

A poucos quilómetros o Sporting Samaría, que tiña moi pouco diñeiro, valíase de rapaces da provincia para sacar o equipo adiante. Todas as tempadas tiñan que sufrir para non perder a categoría.

 Pois ben, a sorte dun boleto de lotería quixo que o club samaritano obtivese unha gran cantidade de diñeiro. Xa te podes imaxinar aos afeccionados samaritanos facíaselles a boca auga pensando nun novo campo de fútbol, grandes fichaxes?

Con todo o presidente do club, sorprendendo a todos, destinou todo o diñeiro na contratación dun adestrador... Preguntaraste que sucedeu... Pois na seguinte tempada, na última xornada, cun equipo cheo de mozos canteiráns e ante o eterno rival, o Xerusalén FC, os samaritanos lograron a Liga.

 E agora, preguntoulle Xesús?, que equipo dos dous actuou de mellor forma?

 O mozo contestou: - Os que fixeron o seu equipo con mozos que confiaron totalmente no seu Adestrador.

 Xesús díxolle: - Pois vaite e fai ti o mesmo. Empeza por buscar o Gran Adestrador e deixa que El e o seu equipo te convertan nunha “estrela”.

                 E ti, confías plenamente nos teus profesores, animadores, pais?

                  Que tipo de “estrela” es ti? Que es capaz de dar aos demais?

4 ESO/BAT/CF                                                

Reflexión da mañá: “SILENCIO NA AULA”

 DESTINATARIOS

Alumnos de Educación Secundaria, Bacharelato  e  Ciclos Formativos

RESPONSABLES

Titores/as ou profesor/a da 1ª hora da mañá.

OBXECTIVOS

Propoñer reflexións da mañá sobre o lema do curso 2011-2012: Busca a túa luz, es estrela.

DESENVOLVEMENTO DA ACTIVIDADE

Orientacións para a reflexión:

Comunicar, expresar... a través da palabra é complicado porque non sempre atopamos a forma de que nos entendan. Adóitanos resultar máis sinxelo transmitir por medio das cousas que facemos ou vivimos?

 
Unha das cousas que nos poden axudar a atopar o xeito de explicarnos e facernos entender é o silencio. Cando pensamos, reflexionamos sobre o que queremos dicir, o silencio axúdanos a pensar e atopar a forma de comunicarnos. O silencio axúdanos a coñecernos mellor a nós mesmos, así enriquecemos as relacións cos demais e favorece a oración e o coñecemento de Deus. Pero temos un problema e é que, estamos rodeados de ruídos.

Neste punto podemos elaborar xunto aos alumnos unha listaxe de obxectos, elementos… que producen ruído: televisión, motos, teléfonos móbiles, camións, berros das persoas, etc. e explicarlles que, tantos ruídos, nos “rouban” a interioridade, eses momentos de reflexión que nos resultan necesarios para o coñecemento de Deus, dun mesmo, e a mellora da relación cos demais e co mundo.

 
Para atopar o silencio podemos utilizar a natureza. Na natureza atopamos momentos de silencio, adornados polos sons que nos ofrece a Creación.

 
Agora podemos elaborar xunto aos alumnos outra lista dos sons da natureza: follas secas, ramas que rompen, o vento, o canto dos paxaros, sons de animais, as ondas do mar, etc.

 Son sons diferentes aos que estamos afeitos escoitar e que nos desposúen da tranquilidade e a posibilidade de alcanzar o silencio. O silencio é algo que deberiamos vivir cada día, polo menos por uns minutos.

O son do silencio

Neste mundo ruidoso, non só de sons, senón tamén de présas, de violencias, de indiferenzas, do ruído interior dos nosos problemas persoais, non hai mellor medicamento que o silencio. O silencio interior e exterior pacifícannos e permítennos oír o son profundo e o sentido do silencio. Que a un lle regalen este “son do silencio”, é algo que non ten prezo, como todas as cousas que de verdade valen e non se venden nos mercados.

 
Dinámica: “Silencio na aula”

Trátase de facer silencio na clase durante un minuto. Nese tempo, oiremos os sons que se escoitan da rúa, do propio colexio... Pasado o minuto, identificaremos os sons que oímos, diferenciando aqueles que son molestos (os coches da rúa, as persoas falando alto...) e os que poderían escoitarse tamén na natureza (o canto dos paxaros, o vento...).

Como nos sentimos?
Que conclusións podemos sacar?
Cremos que é importante facer silencio? Por que?

Oración
                                               Silencio é...

Silencio é escoitar a Deus que che fala.
Silencio é abrirse finalmente a aquilo
que Deus nos propón desde sempre.
Silencio é abrirse ao perdón que Deus nos dá.
Silencio é aprender a escoitar.
Silencio é abrirse a Deus porque nos abre aos outros.
Silencio é un momento de intimidade con Deus,
é a apertura á vida verdadeira.
Silencio é descubrir que Deus nos ama.
Silencio é atopar un tempo para o silencio.
Silencio é atopar un tempo por pararse, para repensar,
para reordenar ante Deus as xornadas, as horas, os acontecementos.

5 ESO/BAT/CF                                             

Reflexión da mañá: Onde está Deus?

DESTINATARIOS

Alumnos de Educación Secundaria, Bacharelato e Ciclos Formativos

RESPONSABLES

Titores/as ou profesor/a da 1ª. hora da mañá

OBXECTIVOS

Propoñer reflexións da mañá sobre o lema do curso 2011-2012: Busca a túa luz, es estrela.

RECURSOS E MATERIAIS

Folla fotocopiada coa reflexión

DESENVOLVEMENTO DA ACTIVIDADE

Orientacións para a reflexión:

Onde está Deus? Algunha vez fixémonos esa pregunta? A maioría de nós fixémonola nun determinado momento.

 
A resposta ten que ver máis coa súa presenza nas nosas vidas, que coa crenza na súa existencia.

 
Queremos saber onde está Deus cando sufrimos?, ou onde está Deus cando pasa algo terriblemente malo na miña vida?

De nenos todos nos preguntamos algunhas veces con inocencia: Onde está Deus... e dixéronnos: no ceo... Deus está onde ti queiras darlle lugar... se queres que estea na túa familia, na túa escola… pero o primeiro lugar onde debes crer que está é en ti mesmo, no teu corazón...  

                           Onde está Deus?

Onde está Deus? Vese ou non se ve? Mozo/a, se che teñen que dicir onde está Deus, Deus vaise. De nada che servirá que che diga que Deus vive na túa voz. Deus está naquilo que é feo, no que é triste, no aire e na auga; Deus está no mar e, ás veces, no templo. Deus está na dor que non se vai e no vello que pasa, na nai que padece, na muller pública e na mesquita branca.

 
Deus está na mina e na praza, é ben certo que está en todas partes, pero hai que velo sen preguntar onde está, coma se fose un mineral ou unha planta.

Deus está. Telo na lingua cando cantas, na voz cando non blasfemas e cando preguntas onde está, esta curiosidade é Deus que corre polo teu sangue. Esta nos ollos cando ris, nas veas cando amas, en ti sempre, pero tes que velo ti mesmo, non serve que cho digan...

Pero Deus afástase de quen reza e non ama, de quen vai a misa e non acende nos corazóns dos pobres luces de esperanza; pódelo atopar no suburbio á primeira hora da madrugada, no hospital e no cárcere.

Se te atopas un día asubiando á mañanciña e sorrís a todo o mundo e a todo o mundo dás grazas, Deus esta contigo, baixo a camisa."