Domingo X
DOMINGO X ORDINARIO
Primeira Lectura Xén 3, 9-15
Poño hostilidade entre a túa liñaxe e a liñaxe da muller
LECTURA DO LIBRO DA XÉNESE
Despois de que o home comeu da árbore, o Señor Deus chamou por el, preguntándolle:
- Onde estás?
Respondeu o home:
- Oínte no xardín e, como me vin espido, tiven medo e agacheime.
Preguntoulle o Señor Deus:
- Quen te informou de que estabas espido? É que comiches da árbore da que che prohibira comer?
Respondeulle o home:
- A muller que me deches por compañeira, ela ofreceume do froito, e comín.
O Señor díxolle á muller:
- Que é o que fixeches?
E a muller respondeu:
- A serpe enganoume, e comín.
Entón o Señor Deus díxolle á serpe:
- Porque fixeches isto, maldita sexas entre os animais e as feras todas do monte. Andarás arrastrada e comerás po toda a túa vida. Poño hostilidade entre ti e a muller, entre a túa liñaxe e a súa liñaxe; esta esmagarache a cabeza e ti tentarás atinxirlle o calcañar.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 129, 1-2. 3-4ab. 4c-6. 7-8
R.: (7)Do Señor vén a misericordia e nel a redención é cumprida.
Desde os abismos clamo a ti, Señor;
Señor, escoita a miña voz.
Ten atentos os oídos
á voz da miña súplica.
Se levas conta dos pecados, Señor,
Señor, quen poderá terse en pé?
Mais en ti está o perdón
para te faceres respectar.
Eu espero no Señor,
a miña alma espera na súa palabra;
a miña alma agarda o Señor,
máis do que os vixías a aurora.
Agarde Israel ao Señor,
máis do que os vixías a aurora,
pois do Señor vén a misericordia
e nel a redención é cumprida.
El é quen redime a Israel
de todos os pecados.
Segunda Lectura 2 Cor 4, 13-5, 1
Cremos, por iso falamos
LECTURA DA SEGUNDA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS
Irmáns:
Mantendo o mesmo espírito de fe, segundo o que está escrito “creo e por iso falo”,tamén nós cremos e por iso falamos, sabedores de que Aquel que resucitou a Xesúsnos ha resucitar tamén a nós con Xesús e nos ha colocar convosco onda el.
Todo isto acontece por causa vosa, de modo que, ao estenderse a graza, se multiplique o número dos agradecidos, para gloria de Deus.
Por iso non nos apoucamos. Aínda que o noso exterior vai esmorecendo, o interior, todo o contrario, renóvase de días a días. Os sufrimentos transitorios e leves prepárannos a unha inmensa carga de gloria eterna por riba de toda medida.
Non poñemos as nosas olladas nas cousas que se ven, senón nas que non se ven; porque as que se ven son efémeras, mentres que as que non se ven son eternas.
E sabemos que, se a cabana da nosa morada terrestre se derrubase, contamos cunha edificación de Deus no ceo, unha casa eterna, non feita por mans de homes.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
ALELUIA Xn 12, 31b-32
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Agora vai ser expulsado o príncipe deste mundo, di o Señor;
e eu, cando sexa levantado da terra,
atraerei a todos a min.
Aleluia.
Evanxeo Mc 3, 20-35
Satán está perdido
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, foi Xesús cos seus discípulos para a casa; alí xuntouse de novo tanta xente que nin podían comer. E cando o souberon os seus parentes foron buscalo á forza porque a xente dicía que perdera o sentido.
Os letrados que baixaran de Xerusalén, dicían: “Ten dentro a Belcebú, bota fóra os demoños co poder do príncipe dos demoños”. El chamou por eles e púxolles estas comparanzas:
— Como pode Satanás botar a Satanás? Se un reino está dividido en contra de si mesmo, non se pode manter en pé. Se unha casa está dividida en contra de si mesma, non pode subsistir. Así que, se Satanás está dividido e loita contra si mesmo, non pode subsistir e está perdido.
Ninguén pode entrar na casa dun home fortee roubarlle canto ten se primeiro non o amarra, só entón poderá arramplar con canto hai na casa.
Tede por seguro que todo se lles perdoará aos homes, os pecados e cantas blasfemias digan, pero a quen blasfeme contra o Espírito Santo nunca se lle perdoará e cargará eternamente co seu pecado.
Isto dicíao porque eles acusábano de que tiña dentro un espírito malo.
Nisto chegan súa nai e mais os seus irmáns e mandárono chamar desde fóra. Era moita a xente que estaba sentada arredor del, e fóronlle dicir:
— Aí fóra están túa nai e mais teus irmáns, que te veñen buscar.
El respondeu:
— Quen é miña naie quen son meus irmáns?
E mirando os que estaban sentados arredor del, dixo:
— Velaí a miña nai e mais os meus irmáns, pois o que cumpra a vontade de Deus, ese é o meu irmán, a miña irmá e miña nai.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo