V Domingo Pascual
DOMINGO V DE PASCUA
Primeira Lectura Feit 9, 26-31
Contoulles como vira o Señor no camiño
LECTURA DO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
Naqueles días, cando chegou Saulo a Xerusalén, procuraba xuntarse cos discípulos, pero todos lle tiñan medo por non creren que fose discípulo de verdade.
Pero Bernabé colleuno consigo e levouno onda os apóstolos. Saulo contoulles que vira o Señor no camiño, que lle falara e que en Damasco predicara publicamente no nome de Xesús.
Conviviu con eles en Xerusalén, predicando con ousadía no nome do Señor. Falaba e discutía tamén cos helenistas, pero estes queríano matar. Ao sabelo, os irmáns levárono para Cesarea e fixérono seguir a Tarso.
Daquela, a Igrexa tiña paz en toda a Xudea, Galilea e mais Samaría. Crecía coma un edificio, progresaba na fidelidade ao Señor e coa asistencia do Espírito Santo ía aumentando en número.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 21, 26b-27. 28 e 30. 31-32
R.: (26a) Ti espertas a miña loanza na asemblea!
Ou:Aleluia.
Cumprirei os meus votos napresenza dos que o temen.
Os pobres comerán ata fartarse,
loarán o Señor os que o buscan
e gozarán de vida duradeira.
Lembraranse do Señor e volverán a El
todos os confíns da terra;
axeonllaranse na súapresenza
as familias todas dos pobos.
Prostraranse perante El os que repousan na terra,
axeonllaranse na súapresenza os que baixan ao po.
Eu hei vivir para El,
e hao servir a miña proxenie.
Falarase do Señor á xeración vindeira,
a súa xustiza será revelada ao pobo que ha de nacer:
“Velaí a obra do Señor”.
Segunda Lectura 1 Xn 3, 18-24
Este é o seu mandamento, que creamos e amemos
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN XOÁN
Meus filliños, non amemos de palabra e de lingua, senón con feitos e na verdade. Deste xeito, saberemos que vivimos conforme á verdade e sosegaremos o noso corazón diante do tribunal de Deus. Porque, aínda que o noso corazón nos acuse, Deus é máis grande ca o noso corazón e coñece todo.
Meus amigos, se o corazón non nos acusa, temos confianza para nos achegar a Deus e El dános o que lle pidamos, porque cumprimos cos seus mandamentos e facemos o que a El lle agrada.
Isto é o que El manda, que creamos no seu Fillo Xesús Cristo e que nos queiramos ben uns aos outros, coma el nos mandou.
O que cumpre cos seus mandamentos está en comuñón con Deus e Deus en comuñón con el, coñecemos que Deus está en comuñón connosco polo Espírito que nos deu.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
ALELUIA Xn 15, 4a. 5b
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Permanecede en min e eu en vós, di o Señor;
quen permanece en min dá froito abondoso.
Aleluia.
Evanxeo Xn 15, 1-8
Quen permanece en min e eu nel é portador de froito abondoso
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos:
— Eu son a verdadeira vide, e meu Pai é o labrador. O bacelo que en min non leva froito arríncao; e o que leva froito límpao, para que leve aínda máis froito. Vós xa estades limpos, pola palabra que vos teño falado. Permanecede en min e eu en vós.
Así como o ramo non pode levar froito pola súa conta se non permanece na vide, tampouco vós se non permanecedes en min. Eu son a vide, vós os bacelos.
Quen permanece en min e eu nelese leva froito abondoso, pois fóra de min non podedes facer nada. Se alguén non permanece en min, é coma os ramos arrincados fóra, que secan; apáñanos, bótanos no lume e arden.
Se permanecedes en min e as miñas palabras permanecen en vós, pedide o que queirades e hásevos facer.
Nisto é glorificado meu Pai, en que levedes froito abondoso e vos mostredes coma discípulos meus.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo