Evanxeo
EVANXEOS
1. Mt 5, 1-12a
Alegrádevos e exultade, porque a vosa recompensa será grande no ceo
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
5 1Vendo Xesús a multitude, subiu ó monte e sentou. Achegáronselle os seus
discípulos, 2e el, tomando a palabra, ensinábaos dicindo:
-3Ditosos os que teñen espírito de pobres,
porque deles é o Reino dos Ceos.
4Ditosos os que choran,
porque eles serán consolados.
5Ditosos os non violentos,
porque eles herdarán a terra.
6Ditosos os famentos e sedentos de xustiza,
porque eles ficarán fartos.
7Ditosos os misericordiosos,
porque eles acadarán a misericordia.
8Ditosos os de corazón limpo,
porque eles verán a Deus.
9Ditosos os que traballan pola paz
porque eles serán chamados fillos de Deus.
10Ditosos os perseguidos por causa da xustiza,
porque deles é o Reino do Ceo.
11Ditosos vós cando vos aldraxen, persigan e calumnien de calquera xeito pola miña
causa: 12alegrádevos e reloucade, porque grande será a vosa recompensa nos Ceos
2. Mt 11, 25-30
Vide onda min... e eu aliviareivos
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
25Naquel tempo dixo Xesús:
-Bendito sexas, meu Pai, Señor do Ceo e mais da terra, porque lles escondiches estas
cousas ós sabios e ós prudentes e llas revelaches á xente humilde. 26Si, meu Pai,
bendito sexas por che agradar iso así. 27Meu Pai ensinoume tódalas cousas e ninguén
coñece ó Fillo agás o Pai, nin coñece ó Pai agás o Fillo e aquel a quen o Fillo llo
queira revelar.
28Achegádevos a min tódolos que estades cansos e oprimidos, que eu vos aliviarei.
29Cargade co meu xugo e aprendede de min, que son bo e humilde de corazón e
atoparedes acougo para as vosas almas; porque o meu xugo é levadeiro e a miña carga
leviá.
3. Mt 25, 1-13
Velaquí o esposo: saíde ó seu encontro
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Dilles Xesús ós seus discípulos esta parábola:
O Reino do Ceo parecerase a dez mociñas que, collendo os seus candís, saíron recibi-
lo noivo. 2Cinco eran parvas e cinco asisadas. 3As parvas colleron os candís pero non
os encheron de aceite; 4as asisadas, en troques, cos candís levaron tamén as aceiteiras
cheas. 5Como o noivo tardaba, pegóulle-lo sono, e botaron unha durmidela.
6Alá pola media noite oíuse berrar: "¡Veña, que chega o noivo, ídeo recibir!".
7Erguéronse todas aquelas mociñas e prepararon os candís.
8Entón dixéronlle-las parvas ás asisadas: "Dádenos un chisco de aceite, que os nosos
candís esmorecen". 9Responderon as asisadas: "Non vaia ser que non chegue para vós
e para nós; mellor será que vaiades á tenda e que o merquedes".
10No intre que elas ían mercalo, chegou o noivo, e as que estaban preparadas entraron
con el no banquete de vodas, e pechouse a porta. 11Máis tarde chegaron as demais
mociñas chamando: "¡Señor, Señor, ábrenos!". 12Pero el respondeulles: "Asegúrovos
que non vos coñezo".
13Vixiade, logo, xa que non sabedes nin o día nin a hora.
4. Mt 25, 31-46
Vide, benditos do meu Pai
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Dilles Xesús ós seus discípulos:
31Cando veña o Fillo do Home na súa gloria e tódolos anxos con el, sentarase no seu
trono glorioso. 32Diante del xuntaranse tódalas nacións; e separará uns dos outros,
como xebra o pastor as ovellas das cabras. 33E poñerá as ovellas á súa dereita e as
cabras á súa esquerda. 34Entón dirá o Rei ós da súa dereita:
-Vinde, benditos do meu Pai; recibide a herencia do Reino preparado para vós desde a
creación do mundo. 35Porque tiven fame e déstesme de comer; tiven sede e déstesme
de beber; fun forasteiro e acolléstesme; 36estiven espido e vestístesme; enfermo e
visitástesme; estiven na cadea e viñéstesme ver.
37Entón preguntaranlle os xustos:
-Señor, ¿cando te vimos famento e che demos de comer; ou sedento e che demos de
beber? 38¿Cando te vimos forasteiro e te acollemos; ou en coiro e te vestimos?
39¿Cando te vimos enfermo ou na cadea e te visitamos?
40O rei contestaralles:
-Asegúrovos que canto fixestes cun destes irmáns meus máis pequenos fixéstelo
comigo.
41E diralles logo ós da súa esquerda:
-Arredade de min, malditos; ide para o lume eterno preparado para o satán e para os
seus anxos. 42Porque tiven fame e non me destes de comer; tiven sede, e non me
destes de beber; 43fun forasteiro e non me acollestes; estiven espido e non me
vestistes; enfermo e na cadea e non me visitastes.
44Eles replicaranlle:
-Señor, ¿cando te vimos famento ou sedento, forasteiro ou espido, enfermo ou na
cadea e non che acudimos?
45El responderalles:
-Asegúrovos que canto deixastes de facerlle a un destes máis pequenos, deixastes de
mo facer a min.
46Daquela irán estes ó castigo eterno, e os xustos á vida eterna.
5. Mc 15, 33-39; 16, 1-6 (longo) vel 15, 33-39 (breve)
Xesús berrou moi forte, e expirou
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
33Chegado o mediodía, a escuridade cubriu aquela terra, ata as dúas e pico da tarde.
34E nesa hora, Xesús berrou moi forte:
-"Eloí, Eloí, lamá sabactaní" (que quere dicir: "Meu Deus, meu Deus, por que me
abandonaches").
35Oíndo aquilo, algúns dos presentes comentaban:
-¿Oístes? Está chamando por Elías.
36E un deles, botando a correr, empapou unha esponxa en vinagre, espetouna nunha
canivela, deulle de beber, dicindo:
-Deixade, a ver logo se vén Elías baixalo.
37Pero Xesús, dando un berro moi alto, expirou.
38O veo do templo rachou en dous de arriba abaixo. 39O centurión, que estaba diante,
oíndo o grito que deu ó morrer, dixo:
-Verdadeiramente este home era Fillo de Deus.
16 1Pasado o sábado, María Magdalena, María de Santiago e mais Salomé mercaron
perfumes para iren embalsamalo. 2E moi cedo, no primeiro día da semana, despois da
alborada, foron ó sepulcro. 3Ian comentando entre elas:
-¿Quen nos vai arreda-la lousa da entrada do sepulcro?
4Pero, erguendo a vista, descubriron que a lousa estaba arredada; iso que era moi
grande.
5Entrando no sepulcro, viron un mozo vestido de branco, sentado no lado dereito, e
quedaron espantadas. 6Pero el díxolles:
-Non vos espantedes. ¿Buscades a Xesús Nazareno, o crucificado? Non está aquí,
resucitou. Mirade o lugar onde o puxeron.
6. Lc 7, 11-17
Xoven, falo contigo: érguete!
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Foi Xesús a unha vila, chamada Naín, acompañado dos seus discípulos e outra moita
xente. 12Cando estaba chegando á entrada da vila, sacaban a enterrar a un morto, fillo
único da súa nai, que era viúva; ía acompañada por moita xente da vila. 13O vela, o
Señor compadeceuse e díxolle:
-Non chores.
14E achegándose, tocou o cadaleito -os que o levaban pararon-, e el mandou:
-Rapaz, falo contigo: ¡érguete!
15O morto incorporouse e empezou a falar; e Xesús entregoullo á súa nai. 16Todos
quedaron impresionados e louvaban a Deus, dicindo:
-Un gran profeta xurdiu entre nós. Deus visitou ó seu pobo.
17E por toda a Xudea e a súa comarca correron estes comentarios.
7. Lc 12, 35-40
Estade preparados
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Dilles Xesús ós seus discípulos:
35Tede posta a roupa de traballo e as lámpadas acesas; 36sédeme coma os que
agardan que volva o seu amo da voda, para que, cando chegue e chame, lle poidan
abrir. 37Ditosos os criados a quen o amo atope agardando cando chega. Tede por
certo que poñerá a roupa de traballo, sentaraos na mesa e serviraos un por un. 38Sexa
pola anoitecida ou sexa pola alborada, se os atopa así, felices eles. 39Entendede ben:
se o dono da casa soubese a que hora vai chega-lo ladrón, non permitiría que lle
asaltasen a casa. 40Así tamén: estade vós preparados, porque á hora menos pensada
ha vi-lo Fillo do Home.
8. Lc 23, 33. 39-43
Hoxe estarás comigo no paraíso
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
33E cando chegaron ó lugar chamado "A Caveira", crucificárono alí; e con el ós dous
bandidos: un á dereita e outro á esquerda del.
39Un dos bandidos que estaban crucificados, insultábao tamén:
-¿Non es ti o Mesías? Pois sálvate ti e sálvanos a nós.
40Pero contestoulle o outro, reprendéndoo:
-¿Seica non temes a Deus, ti que sófre-la mesma condena ca el? 41Nós, polo menos,
recibímo-lo que merecemos, pero este non fixo mal ningún.
42E dicíalle:
-Xesús, lémbrate de min cando volvas coma rei.
43Xesús respondeulle:
-Asegúroche que hoxe estarás comigo no paraíso.
9. Lc 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a (longo) ou 23, 44-46. 50. 52-53 (breve):
Meu Pai, nas túas mans entrego o meu espírito
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
44Chegado o mediodía, a escuridade cubriu a terra ata a media tarde. 45Pois houbo
unha eclipse de sol. E o veo do Santuario rachou polo medio. 46Entón Xesús, pegou
un berro moi alto e dixo:
-¡Meu Pai! Nas túas mans entrego o meu espírito.
E dicindo isto, morreu.
50Un home bo e honrado, chamado Xosé, que era conselleiro 52presentouse a Pilato e
pediulle o corpo de Xesús. 53Logo, despois de o baixar, envolveuno nunha saba e
púxoo nun sepulcro cavado na rocha, que estaba sen estrear.
24 1A madrugada do primeiro día da semana foron ó sepulcro, levando os perfumes
que tiñan preparados. 2Pero atoparon quitada a lousa, arredada do sepulcro.
3Entraron, e viron que o corpo do Señor non estaba alí. 4Entón, mentres estaban todas
perplexas por aquilo, apareceron dous homes con vestidos resplandecentes. 5Cheas de
medo, miraban para o chan; pero eles preguntaron:
-¿Por que buscades entre os mortos a quen está vivo? 6Non está aquí; resucitou.
10. Lc 24, 13-35 (longo) ou 13-16. 28-35 (breve):
¿Non era necesario que Cristo padecera todo isto e que entrara na súa gloria?
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS
Dous dos discípulos de Xesús ían camiño de Emaús, unha aldea que está a uns dez
quilómetros de Xerusalén. 14Ian falando de canto pasara. 15E resulta que mentres
parolaban e discutían, Xesús en persoa, achegouse e camiñaba canda eles. 16Pero os
seus ollos estaban incapacitados para o recoñeceren. 17Entón preguntoulles:
-¿De que ides falando polo camiño?
Eles pararon cun aspecto moi tristeiro, 18e Cleofás, un deles, respondeulle:
-¿Seica es ti o único forasteiro en Xerusalén, que non sabe nada do que pasou alí
durante estes días?
19El preguntou:
-¿De que, logo?
Eles contestaron:
-Do asunto de Xesús o Nazareno, que foi un profeta poderoso en obras e palabras,
ante Deus e ante o pobo todo; 20de como os nosos sumos sacerdotes e demais xefes o
condenaron á morte e o crucificaron. 21Nós esperabamos que el fose quen liberase a
Israel; pero xa van alá tres días desde que pasaron estas cousas. 22Claro que algunhas
mulleres das nosas déronnos un susto, porque foron ó risca-lo día ó sepulcro. 23E, ó
non atoparen o corpo, volveron falando dunha visión de anxos, que lles aseguraron
que el vive. 24E algúns dos nosos alá foron ó sepulcro, atopando todo como as
mulleres dixeran; pero a el non o viron.
25Entón díxolles:
-¡Que parvos e lentos sodes para crer todo o que anunciaron os profetas! 26E logo
¿non cumpría que o Cristo padecese todo isto, antes de entrar na súa gloria?
27E comezando por Moisés e tódolos profetas, foilles interpretando o que as
Escrituras falaban del.
28O entraren na aldea onde ían fixo coma quen quería seguir para adiante. 29Pero
eles porfiáronlle, dicindo:
-Quédate connosco, porque se fai tarde, e a noite bótase enriba.
Quedou con eles. 30E mentres estaban na mesa, colleu o pan, bendíxoo e partiuno e
déullelo. 31Entón abríronselle-los ollos e recoñecérono; pero el desapareceu. 32E
dixeron:
-¿Non ardía o noso corazón, cando nos falaba polo camiño, interpretándono-las
Escrituras?
33E levantándose no intre, volveron a Xerusalén. Alí atoparon ós Once reunidos cos
seus acompañantes, 34que dicían:
-É certo, o Señor resucitou e aparecéuselle a Simón.
35Eles tamén contaron o que lles pasara polo camiño, e como o recoñeceran no parti-
lo pan.
11. Xn 5, 24-29
Quen escoita e cre a miña Palabra, pasa da morte á vida
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós xudeus:
24Dígovo-la verdade: quen escoita a miña palabra e cre no que me mandou, ten vida
eterna e non comparecerá a xuízo, senón que pasará da morte á vida.
25Con toda verdade volo aseguro: chega a hora ou, mellor dito, xa é esta a hora en
que os mortos escoitarán a voz do Fillo de Deus e os que a escoiten, vivirán. 26Pois
así coma o Pai ten vida en si mesmo así tamén lle deu ó Fillo ter vida en si mesmo;
27e deulle tamén poder para xulgar, pois é o Fillo do Home. 28Non vos pasme isto,
porque chega o intre en que tódolos que están nos sepulcros escoitarán a súa voz; 29e
sairán os que fixeron o ben a unha resurrección de vida; e os que obraron o mal a unha
resurrección de condena.
12. Xn 6, 37-40
Quen cre no Fillo ten vida eterna, e eu resucitareino no derradeiro dia
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dille Xesús á xente:
37Tódolos que o Pai me entregou, virán onda min. E a quen vén onda min, non o
botarei fóra. 38Pois eu baixei do ceo non para face-la miña vontade, senón a vontade
daquel que me mandou. 39Esta é a vontade daquel que me mandou: que non perda a
ningún dos que me entregou, senón que os resucite no derradeiro día. 40Esta é, polo
tanto, a vontade do meu Pai: que todo aquel que ve ó Fillo e cre nel, teña vida eterna e
eu resucitareino no derradeiro día.
13. Xn 6, 51-58
Quen coma deste pan ten vida eterna, e eu resucitareino no derradeiro día
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dille Xesús á xente:
51Eu son o pan vivo que baixou do ceo: se alguén come deste pan, vivirá para
sempre; e o pan que eu darei, é a miña carne, para a vida do mundo.
52Discutían entón entre eles os xudeus:
-¿Como pode este darnos a come-la súa carne?
53Díxolles entón Xesús:
-Con toda verdade volo aseguro: se non coméde-la carne do Fillo do Home e non
bebéde-lo seu sangue, non teredes vida en vós. 54Quen come a miña carne e bebe o
meu sangue, ten vida eterna e eu resucitareino no derradeiro día. 55Pois a miña carne
é verdadeira comida e o meu sangue é verdadeira bebida. 56Quen come a miña carne
e bebe o meu sangue, permanece en min e eu nel. 57Así como o Pai, que me mandou,
vive e eu vivo polo Pai, así tamén quen me coma vivirá por min. 58Este é o pan que
baixou do ceo; non coma o que comeron os Pais que mesmo así morreron: quen come
este pan, vivirá para sempre.
14. Xn 11, 17-27 (longa) ou 21 -27 (breve):
Eu son a resurrección e a vida
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
17Cando chegou Xesús a Betania, atopouse con que Lázaro xa levaba catro días no
sepulcro. 18Betania estaba preto de Xerusalén, a uns tres quilómetros: 19moitos dos
xudeus foran onda Marta e María para lles daren o pésame polo irmán. 20Cando oíu
Marta que Xesús estaba chegando, saíulle ó encontro. María, en cambio, quedou na
casa. 21Díxolle entón Marta a Xesús:
-Señor, se ti estiveses aquí, meu irmán non morría; 22pero eu sei que, aínda agora,
Deus che concederá calquera cousa que lle pidas.
23Xesús díxolle:
-Teu irmán resucitará.
24Marta respondeulle:
-Ben sei que resucitará na resurrección, no día derradeiro.
25Díxolle Xesús:
-Eu son a resurrección e a vida. Quen cre en min, anque morra, vivirá; 26e todo o que
vive e cre en min, non morrerá endexamais ¿Cres ti isto?
27Ela respondeu:
-Si, Señor: eu creo que ti e-lo Cristo, o Fillo de Deus, que había de vir ó mundo.
15. Xn 11, 32-45
Lázaro, ven para fora
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
32María, a irmá de Lázaro, chegou onde estaba Xesús e, ó velo, caeu ós seus pés,
dicíndolle:
-Señor, se ti estiveses aquí, non morría meu irmán.
33O ver Xesús que ela estaba chorando, e tamén os xudeus que viñeran con ela,
apretóuselle o corazón e, profundamente conmovido, 34preguntou:
-¿Onde o puxestes?
Contestáronlle:
-Señor, ven ver.
35E Xesús botouse a chorar.
36Entón comentaban os xudeus: ''¡Ai que ver como o quería!''.
37Pero algúns deles dixeron: ''E logo este, que deu vista ós ollos dun cego, ¿non
podía facer que non morrese?''.
38Xesús estremecéndose de novo, chegou á sepultura. Era unha cova, e tiña unha
pedra por riba.
39Xesús ordenou:
-Arredade a pedra.
Marta, a irmá do finado, díxolle:
-Señor, xa cheira, que leva catro días.
40Xesús contestoulle:
-¿Non che dixen que se cres, vera-la gloria de Deus?
41Arredaron entón a pedra. Xesús ergueu os ollos e dixo:
-Meu Pai, douche gracias porque me escoitaches. 42Eu ben sabía que ti sempre me
escoitas, pero díxeno pola xente que está aquí, para que crean que ti me mandaches.
43E dito isto, gritou con voz forte:
-¡Lázaro, ven para fóra!
44Saíu o morto; tiña os pés e as mans atados con vendas e a cara envolta nun sudario.
Xesús ordenoulles:
-Desenleádeo e deixádeo ir.
45Entón, moitos dos xudeus que viñeran onda María, vendo o que fixo, creron nel.
16. Xn 12, 23-28 (longo) ou 23-26 (breve)
Se o gran de trigo morre, dará moito froito
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
-Chegou a hora de que se manifeste a gloria do Fillo do Home. 24Éche ben certo: se o
gran de trigo cae na terra pero non morre, quedará el só; pero se morre, dará froito
abondoso. 25Quen ama a súa vida, pérdea; mais quen aborrece a súa vida neste
mundo, poñeraa a salvo para unha vida eterna. 26Se algún quere servirme, que me
siga; e alí onde estou eu, estará tamén o meu servidor. Se alguén me serve, hao honra-
lo Pai. 27Agora o meu espírito está turbado. ¿E que hei de decir: Pai, sálvame desta
hora? ¡Pero se para iso cheguei a esta hora! 28Pai, glorifica o teu Nome.
Chegou entón unha voz do ceo:
-Xa o glorifiquei, e glorificareino aínda de novo.
17. Xn 14, 1-6
Na casa do meu Pai hai moitas moradas
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
14 1Non vos agoniedes: crede en Deus e mais crede en min. 2Na casa do meu Pai hai
moitas moradas; doutro xeito, ¿teríavos dito que vos ía arranxar un lugar? 3E cando
vaia e vos arranxe un lugar, voltarei e collereivos comigo, para que, onde estea eu,
esteades vós tamén. 4E a onde eu vou, vós ben sabéde-lo camiño.
5Díxolle Tomé:
-Señor, se non sabemos onde vas, ¿como imos sabe-lo camiño?
6Xesús respondeulle:
-Eu son o camiño, a verdade e a vida: ninguén chega onda o Pai máis ca por min.
18. Xn 17, 24-26
Quero que onde estea eu, alí estean eles comigo
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Levantando os ollos ó ceo, orou Xesús dicindo:
24Pai, os que me deches, quero que, onde estou eu, estean tamén eles comigo, para
que contemplen a miña gloria, a que ti me concediches, porque me amabas xa antes
da fundación do mundo. 25Pai xusto, o mundo non te coñeceu, pero eu coñecinte, e
estes coñeceron que ti me mandaches. 26Eu manifestéille--lo teu nome e llelo seguirei
manifestando, para que o amor co que me amaches estea neles, e tamén eu estea neles.
19. Xn 19, 17-18. 25-39
Inclinou a cabeza e entregou o espírito
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
17Cargando Xesús mesmo coa cruz, saíu para o lugar chamado da Caveira, que se di
Gólgota en hebreo. 18Alí crucificárono, xunto con outros dous, un a cada lado, e
Xesús no medio.
25O pe da cruz de Xesús estaban súa nai e a irmá de súa nai, María a de Cleofás, e
mais María a Magdalena. 26Xesús, vendo a súa nai e, onda ela, o discípulo a quen
amaba, díxolle á nai:
-Muller, velaí o teu fillo.
27Despois díxolle ó discípulo:
-Velaí a túa nai.
Desde aquela hora o discípulo acolleuna con el.
28Despois disto, Xesús, sabendo que xa todo estaba acabado, para que se cumprise
plenamente a Escritura, dixo: ''Teño sede''. 29Había alí un xerro cheo de vinagre.
Entón, atando unha esponxa empapada de vinagre a unha cana de hisopo,
achegáronlla á boca. 30Cando probou Xesús o vinagre dixo: ''Está cumprido''. E,
inclinando a cabeza, entregou o espírito.
31Entón os xudeus, como era o Día da Preparación, para que non permanecesen os
corpos na cruz durante o sábado -pois era grande aquel día de sábado-, rogáronlle a
Pilato que lles rompesen as pernas e os retirasen.
32Viñeron, logo, os soldados, e rompéronlle-las pernas ó primeiro e mais ó outro que
crucificaran con el. 33Pero ó chegaren onda Xesús, como o viron xa morto, non lle
romperon as pernas, 34senón que un dos soldados traspasoulle o costado cunha lanza;
e no instante saíu sangue e auga.
35Quen o viu, dá testemuño e o seu testemuño é verdadeiro; el sabe que di a verdade,
para que tamén vós creades. 36Porque isto aconteceu para que se cumprise a
Escritura: ''Non lle crebarán óso ningún''. 37E noutro lugar di: ''Han mirar para quen
traspasaron''.
38Despois disto, Xosé o de Arimatea, que era discípulo de Xesús -anque ás
agachadas, por medo ós xudeus-, rogoulle a Pilato que lle deixase retira-lo corpo de
Xesús. Pilato accedeu. Foi e retirou o corpo. 39Foi tamén Nicodemo -aquel que
primeiramente viñera onda Xesús de noite-, levando unha mixtura de mirra e áloe de
case cen libras.