Domingo V
DOMINGO V ORDINARIO
Primeira Lectura Xob 7, 1-4. 6-7:
Abarrotaranme as dores ata o solpor
LECTURA DO LIBRO DE XOB
Naqueles días, falou Xob e dixo:
O home ten na terra un duro labor;
os seus días son coma os do xornaleiro.
Coma o escravo que arela a sombra,
coma o xornaleiro que agarda o que gañou,
así herdei eu meses baldeiros
e tocáronme en sorte noites de angustia.
Penso para min ao deitarme: Cando me hei erguer?
E desde o mesmo serán énchome de inquedanza ata o abrente.
Recorda que a miña vida é vento,
e que os meus ollos non verán máis a ledicia;
non me verán os ollos de quen mira,
e cando ti me espreites xa non estarei.
Coma unha nube se desfai e pasa,
así, o que baixa para o Xeol non volverá subir,
non volverá de novo á súa casa
e o seu lar non saberá máis del.
Por iso mesmo non hei de pórlle eu freo á boca,
vou falar con ánimo angustiado,
voume laiar desde o amargor da alma.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 146, 1-2. 3-4. 5-6
R.: (Cf. 3a)Loade o Señor, que sanda os corazóns crebados.
Ou: Aleluia.
Loade o Señor,
pois é doce cantarlle ao noso Deus,
é delicioso celebrar a súa loanza.
O Señor reconstrúe Xerusalén,
e reúne os dispersos de Israel.
Sanda os corazóns crebados
e venda as súas feridas.
Conta as estrelas incontables,
e chama polo nome a cada unha.
O noso Señor é grande e poderoso,
para a súa sabedoría non hai medida.
O Señor ergue os humildes
e abaixa os malvados ata o chan.
Segunda Lectura 1 Cor 9, 16-19. 22-23
Ai de min se non evanxelizo!
LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS
Irmáns:
O mero feito de predicar o Evanxeo non é para min gloria ningunha, é unha necesidade que teño enriba de min. Pobre de min se non predico o Evanxeo!
Pois así, se fago isto polo meu gusto, xa teño premio; pero, se o fago a contragusto, é un simple cargo que estou obrigado a administrar. Onde está, logo, o meu premio?
En que, cando predico o Evanxeo, fágoo gratuitamente, renunciando aos dereitos que este Evanxeo me confire.
Pois, sendo como son libre con respecto a todos, de todos me fixen escravo para gañar os máis posibles.
Cos débiles fíxenme débil, para gañar os débiles. Fíxenme todo con todos, para salvar algúns custe o que custe.
Todo o fago polo Evanxeo, para ter algunha parte nel.
Palabra do Señor R.: Grazas a Deus
ALELUIA Mt 8, 17
Se non se canta, pódese omitir
Aleluia, aleluia.
Cristo colleu as nosas doenzas,
e cargou coas nosas enfermidades.
Aleluia.
Evanxeo Mc 1, 29-39
Sandou a moitos enfermos de varias doenzas
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS
Naquel tempo, despois de saír da sinagoga, Xesús foi á casa de Simón e mais de Andrés, con Santiago e Xoán. A sogra de Simón estaba na cama con febre, e axiña lle falaron dela.
E, achegándose, colleuna pola man e ergueuna; desapareceulle a febre e púxose a servilos.
Chegada a tardiña, xa de sol posto, leváronlle todos os enfermos e endemoñados; a vila enteira se amoreou na porta. E sandou moitos enfermos de varias doenzas e botou moitos demos. Pero aos demos non os deixaba falar, porque o coñecían ben.
Moi cedo, aínda de noite, Xesús ergueuse e saíu para un lugar arredado onde se puxo a orar. Simón e mais os que estaban con el fórono seguindo e, cando o atoparon, dixéronlle:
— Todos te andan a buscar.
El respondeulles:
— Vaiamos a outro sitio, ás aldeas veciñas, para que tamén alí se predique, pois para isto vin.
E marchou e ía predicando nas sinagogas por toda Galilea, e botando fóra os demos.
Palabra do Señor R.: Loámoste, Cristo