Semana
LUNS SANTO
PRIMEIRA LECTURA
Lectura del libro de Isaías 42, 1-7
Non berrará, non levantará a súa voz polas rúas
1Velaí o meu servo, a quen teño collido da man;
velaí o meu escollido no que eu me comprazo.
Teño posto sobre el o meu espírito:
ditaralles sentencia xusta ás nacións.
2Non berrará,
non levantará a súa voz nin a fará oír nas rúas.
3Canivela fendida non a romperá,
e torcida esmorecente non a apagará.
Con fidelidade proclamará a xustiza,
4non desfalecerá nin crebará
ata establecer na terra a xustiza,
e a súa lei, que esperan as nacións.
5Así fala, Deus, o Señor,
o que crea o ceo e o estende, o que sustenta a terra e os seus produtos,
o que lle dá alento ó pobo que hai sobre ela, e espírito ós que camiñan por ela:
6Eu, o Señor, chameite por causa da xustiza, collinte pola man e protexinte,
e convertinte en Alianza dun pobo e en luz das nacións,
7para que lles abras os ollos ós cegos, para que libres do cárcere ós presos,
da prisión ós que viven na escuridade.
SALMO 26, 1. 2. 3. 13-14
R. O Señor é a miña luz e a miña salvación.
O Señor é a miña luz e salvación,
¿a quen hei de temer?
O Señor é o meu castelo,
¿ante quen hei de tremer?
2Cando os malfeitores me atacan
para devorar a miña vida,
son eles, os meus inimigos e opresores,
os que esvaran e caen.
3Mesmo se un exército acampase contra min,
o meu corazón nin temería;
aínda que rompese o combate contra min,
tamén entón confiaría.
13Eu espero gozar dos bens do Señor
na terra da vida.
14Espera no Señor;
ten corazón forte e valente
e espera no Señor.
VERSÍCULO ANTES DO EVANXEO
¡Salve, noso Rei!
Só Ti te compadeciches dos nosos erros.
EVANXEO
Lectura do santo evanxeo segundo san Xoán 12,1-11
Déixaa; que garde isto para o día do meu enterro
1Seis días antes da Pascua, foi Xesús a Betania, onde estaba Lázaro, a quen resucitara de entre os mortos. 2Fixéronlle alí unha cea. Marta servía, mentres que Lázaro era un dos comensais.
3Entón María, collendo unha libra de perfume de nardo puro, de moito prezo, unxiu os pés de Xesús e enxugoullos cos seus cabelos. A casa quedou chea do recendo do perfume.
4Pero Xudas, o Iscariote, un dos seus discípulos, o que o había de entregar, dixo:
5‑¿Por que non se vendeu ese perfume por trescentos denarios, e non se lles deron ós pobres?
6Dixo isto non porque tivese interese polos pobres, senón porque era ladrón e, tendo el a bolsa, botaba man do que se metía nela.
7Pero Xesús replicou:
‑Déixaa estar: que garde isto para o día do meu enterro; 8pois ós pobres sempre os tedes entre vós, mentres que a min non sempre me ides ter.
9Unha chea de xente de entre os xudeus soubo entón que el estaba alí e viñeron non só por Xesús, senón tamén para veren a Lázaro, a quen resucitara de entre os mortos. 10Pero os sumos sacerdotes decidiron matar tamén a Lázaro, 11pois moitos, por causa del, fuxían dos xudeus e crían en Xesús.
MARTES SANTO
PRIMEIRA LECTURA
Lectura do libro do profeta Isaías 49, 1-6
Eu convértote en luz das nacións,
e serás a miña salvación ata o confín da terra
1Escoitádeme, pobos da costa, facédeme caso nacións afastadas.
O Señor chamoume desde o seo, desde as entrañas da miña nai repetiu o meu nome.
2Puxo na miña boca coma unha espada afiada, escondeume na sombra da súa man,
converteume en frecha escolleita, gardoume na súa alxaba,
3e díxome: "Ti es o meu servo, Israel, de ti virame a sona".
4Pero eu dicía: "Cansei en balde, consumín a miña forza para nada,
pero a miña sentencia está onda o Señor, e a miña recompensa onda o meu Deus.
5cSerei glorificado coa presenza do Señor, e o meu Deus será a miña forza".
5Pois agora ‑fala o Señor que desde o seo da nai me formou para ser oseu servo,
para facer volver onda El a Xacob e para que Israel se xunte con El‑:
6"é moi fácil para ti ser o meu servo,
restablecendo as tribos de Xacob e facendo volver os protexidos de Israel,
pois convértote en luz das nacións,
e serás a miña salvación ata o confín da terra".
SALMO 70, 1-4a. 5-6ab. 15. 17
R. A miña boca pregoa a túa salvación, Señor.
1En ti, Señor, acóllome,
que endexamais non me vexa confundido.
2Pola túa xustiza, líbrame, deféndeme,
inclina o teu oído e sálvame.
3Se ti a rocha do meu refuxio
sempre disposta para salvarme:
Ti que es a miña forte cidadela.
4Rescátame, meu Deus, do poder dos malvados,
5Ti es, Señor, a miña esperanza,
a miña confianza, Señor, desde a mocidade.
6Desde o nacemento apóiome en ti,
desde o seo materno ti es o meu amparo.
15A miña boca pregoa a túa xustiza,
a túa salvación, o día enteiro.
Aínda sen as poder contar.
17Desde a mocidade ensínasme ti, Deus,
e aínda hoxe eu canto os teus prodixios.
VERSÍCULO ANTES DO EVANXEO
Salve, noso Rei, obediente ao Pai;
fuches levado á crucifixión,
coma un año manso á matanza.
EVANXEO
Lectura do santo evanxeo segundo san Xoán 13, 21-33. 36-38
Un de vós hame de entregar...
Non cantará o gal, antes que me negues tres veces
21Dito isto, Xesús turbouse no seu interior e declarou abertamente:
‑Con toda verdade volo digo: un de vós hame de entregar.
22Os discípulos miraban uns para outros, sen saberen de quen falaba. 23Estaba recostado no peito de Xesús un dos seus discípulos, aquel a quen Xesús amaba. 24Entón Simón Pedro fíxolle un aceno, para que lle preguntase a quen aludía. 25Daquela el, así apoiado no peito de Xesús, preguntoulle:
‑Señor, ¿quen é?
26Xesús respondeulle:
‑É aquel a quen eu lle vou dar o pan mollado.
E mollando o pan, deullo a Xudas, o de Simón Iscariote. 27E naquel instante, xunto co pan, entrou nel Satán. Entón díxolle Xesús:
‑O que vas facer, faino axiña.
28Ningún dos que estaban sentados á mesa comprendeu por que lle dixera isto. 29Algúns coidaban que, ó ter Xudas a bolsa do diñeiro, dicíalle Xesús: "merca o que precisamos para a festa", ou que lles dese algo ós pobres. 30El, collendo o pan, saíu axiña. Era de noite.
31Cando saíu, dixo Xesús:
‑Agora queda glorificado o Fillo do Home e Deus queda glorificado nel. 32Se Deus queda glorificado nel, tamén Deus o glorificará a el e hao glorificar axiña. 33Meus fillos: só un pouquiño estarei convosco. Habédesme buscar, pero, como lles dixen ós xudeus, dígovolo a vós agora: "onde vou eu, vós non podedes vir".
36Simón Pedro preguntoulle:
‑Señor, ¿onde vas?
Xesús respondeulle:
‑Onde eu vou non podes ti seguirme agora, seguirasme despois.
37Pedro replicoulle:
‑¿Por que non podo seguirte agora? Estou disposto a dar a miña vida por ti.
38Xesús respondeulle:
‑¿Que ti darás a túa vida por min? Con toda verdade cho aseguro: non cantará o galo, antes de que me negues tres veces.
MÉRCORES SANTO
PRIMEIRA LECTURA
Lectura del libro de Isaías 50, 4-9a
Non retirei o meu rostro cando me aldraxaban
4O Señor Deus concedeume lingua de discípulo,
para saber instruír o cansado cunha palabra que o anime na mañá.
El espreguiza pola mañá o meu oído para escoitar coma discípulo.
5O Señor Iavé abriu o meu oído,
e eu non me rebelei, non me botei para atrás.
6Ofrecín o lombo ós que me azoutaban, e a miña cara ós que me arrincaban a barba.
Non escondín a miña cara dos insultos e das cuspiñadas.
7Pero o Señor axudarame,
por isto non me sinto avergonzado, e poño a miña cara coma un diamante,
pois sei que non me avergonzarei.
8O que defende a miña causa está cerca.
¿Quen litigará comigo, cando comparezamos ante a comunidade?
Quen traballa a miña xusta sentencia está detrás de min.
9O Señor Iavé axudarame: ¿quen será o que me declare culpable?
SALMO 68, 8-10. 21-22. 31. 33-34
R. ¡Señor, meu Deus,
polo teu grande amor, respóndeme!
8Por ti aturo eu afrontas
e cóbreme a cara a vergonza.
9Volvinme estraño para meus irmáns,
alleo ós fillos da miña nai.
10Consómeme o celo da túa casa
e as aldraxes dos que te aldraxan
caen enriba de min.
21A afronta québrame o corazón, e desfalezo,
agardo compaixón, e non a hai;
quen me console, e non o atopo.
22Na comida bótanme fel
e para a sede danme vinagre.
31Loarei a Deus con cantos,
gabareino con acción de grazas.
33Olládeo, humildes, e alegrádevos,
avivecede o corazón os que buscades o Señor,
34pois o Señor escoita ós humildes,
non despreza ós seus na cadea.
VERSÍCULO ANTES DO EVANXEO
Salve, noso Rei,
só Ti te compadeciches dos nosos erros.
Ou ben:
Salve, noso Rei, obediente ao Pai;
fuches levado á crucifixión,
como un año manso á matanza.
EVANXEO
Lectura do santo evanxeo segundo san Mateo 26, 14-25
O Fillo do home vaise, como está escrito del,
pero, ¡ai, de aquel por quen será entregado!
14Entón foi un dos Doce, chamado Xudas Iscariote, onda os sumos sacerdotes e 15díxolles:
‑¿Canto me dades se volo entrego?
Eles acordaron darlle trinta moedas de prata. 16E desde entón andaba buscando o momento axeitado para llelo entregar.
17No primeiro día dos Ácimos os discípulos fóronlle preguntar a Xesús:
‑¿Onde queres que che preparemos a cea pascual?
18El respondeu:
‑Ide á cidade, á casa de fulano e dicídelle: "O Mestre di: O momento está preto; vou celebrar a Pascua cos meus discípulos na túa casa".
19Os discípulos fixeron tal como Xesús lles mandara e prepararon a Pascua.
20Chegado o solpor, púxose á mesa cos Doce. 21E mentres ceaban díxolles:
‑Asegúrovos que un de vós me vai entregar.
22Moi tristes empezaron a preguntarlle un por un:
‑¿Non serei eu, Señor?
23El respondeu:
‑Un que meteu comigo a man no prato, ese entregarame.
24O Fillo do Home vaise, como está escrito del; pero ¡ai daquel que entrega ó Fillo do Home! Máis lle valía non nacer.
25Entón Xudas, o que o ía entregar, preguntoulle:
‑¿Non serei eu, Mestre?
Respondeulle:
‑Ti o dixeches.