Semana V
SEMANA 5ª DA PASCUA
285.- LUNS
PRIMEIRA Feit 14, 5-18:
Anunciámosvos que vos convertades das vaidades ó Deus vivo
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
5Visto que se organizou en Iconio unha manifestación de pagáns e xudeus, cos seus
xefes á fronte, para maltrataren e apedraren a Paulo e mais a Bernabé, 6eles, que se
decataron, fóronse refuxiando nas cidades de Licaonia: na de Listra, na de Derbe e nos
arredores; 7e alí anunciaban a Boa Nova.
8Xacía en Listra, tolleito dos pés, un home que era coxo de nacemento e que nunca
puidera andar. 9Estaba escoitando a Paulo, que falaba. Paulo, mirando para el e vendo
que tiña fe para se curar, 10díxolle en voz alta:
-¡Érguete, e tente dereito sobre os teus pés!
El deu un brinco e botou a andar. 11A xente, ó ve-lo que fixera Paulo, berraba en idioma
licaonio: "Os deuses baixaron a nós en forma humana". 12E chamaban Zeus a Bernabé e
a Paulo Hermes, porque era o que lles falaba.
13Entón o sacerdote do templo de Zeus, que estaba á entrada da cidade, levando ás
portas touros e grilandas, de acordo coa xente, pretendía ofrecerlles un sacrificio. 14Os
apóstolos Paulo e Bernabé, en canto se decataron, racharon os seus vestidos e correron
cara á xente, 15berrando:
-¿Que facedes? Nós non somos máis ca homes coma vós, e o que vos predicamos é que
deixedes eses falsos ídolos e vos convertades ó Deus vivo que fixo o ceo, a terra, o mar
e todo o que hai neles. 16Nas xeracións pasadas permitiu a tódalas nacións seguiren os
seus propios camiños; 17pero nin por iso deixou de dar testemuño de si coa súa regalía,
dándovos desde o ceo chuvias e estacións fructíferas, enchendo de mantenza e de alegría
os vosos corazóns.
18E con todas estas palabras, traballiño lles custou impedir que lles ofrecesen un
sacrificio.
SALMO RESPONSORIAL Sal 113 B, 1-2. 3-4. 15-16
R/ (1): Non a nós, Señor, senón ó teu nome dálle a gloria
Ou: Aleluia
1Non a nós, Señor, non a nós,
senón ó teu nome dálle a gloria,
polo teu amor e a túa fidelidade.
2¿Por que han dici-las xentes?:
-"¿Onde está o seu Deus?"
3O noso Deus está no ceo
e fai todo canto se propón.
4Os seus ídolos son prata e ouro,
feitura das mans dos homes.
15Benditos sexades do Señor,
que fixo o ceo e maila terra.
16O ceo perténcelle ó Señor,
e a terra déullela ós homes.
ALELUIA Xn 14, 26:
O Espírito Santo ensinaravos todo;
havos suxerir todo canto vos dixen
EVANXEO Xn 14, 21-26:
O Paráclito que vos mandará o Pai havos ensinar todo
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
21Quen ten os meus mandamentos e os garda, ese ámame; o que me ama será amado
por meu Pai, e eu amareino e manifestareime a el.
22Xudas, o outro, non o Iscariote, preguntoulle:
-¿Que pasou, para que ti vaias manifestarte a nós e non ó mundo?
23Xesús respondeulle:
-Se alguén me ama, gardará a miña palabra, e meu Pai amarao, e viremos onda el, e
faremos vida con el. 24O que non me ama, non garda as miñas palabras; e a palabra que
escoitades de min, non é miña, é do Pai que me mandou.
25Díxenvos estas cousas mentres estaba convosco; 26pero o Paráclito, o Espírito Santo
que meu Pai mandará no meu nome, ese havos ensinar todo e traeravos á memoria canto
eu vos dixen.
286.- MARTES
PRIMEIRA Feit 14, 19-28:
Contaron á Igrexa todo canto Deus fixera con eles
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
19Chegaron de Antioquía e de Iconio uns xudeus que convenceron á xente. Apedraron a
Paulo e arrastrárono fóra da cidade, coidando que estaba morto. 20Mais, cando o
rodearon os discípulos, ergueuse e entrou na cidade. Para o outro día marchou con
Bernabé cara a Derbe.
21Logo de anunciaren a Boa Nova naquela cidade e de faceren bastantes discípulos,
volveron para Listra, Iconio e Antioquía, 22enfortecendo o espírito dos discípulos e
animándoos a persevararen na fe, porque -dicíanlles- temos de pasar por moitos
traballos, para entrarmos no Reino de Deus. 23E despois de designarlles presbíteros en
cada Igrexa, oraban, xexuaban e encomendábanos ó Señor, en quen creran.
24Atravesando a Pisidia, chegaron a Panfilia 25e, logo de anunciaren a palabra en
Perxe, baixaron cara a Atalía. 26De alí embarcaron para Antioquía, desde onde foran
confiados á gracia de Deus para a misión que viñan de cumprir. 27Chegando, reuniron a
Igrexa e contaron todo canto Deus fixera con eles e como lles abrira ós pagáns a porta
da fe. 28Botaron alí moito tempo cos discípulos.
SALMO RESPONSORIAL Sal 144, 10-11. 12-13ab. 21
R/ (cf 12a): Que os teus amigos, Señor,
anuncien a gloria do teu Reino
Ou: Aleluia
10Lóuvente, Señor, as túas obras,
bendígante os teus amigos.
11Pregoen a gloria do teu reino,
proclamen as túas fazañas.
12Ensinen ós homes a túa forza
e a maxestade gloriosa do teu reino.
13O teu reino é reino eterno,
o teu goberno dura por xeracións.
21A miña boca pregoará as louvanzas do Señor
e tódolos seres vivos bendicirán o seu nome santo
polos séculos dos séculos.
ALELUIA Cf. Lc 24, 46. 26:
Era preciso que Cristo padecera e resucitara de entre os mortos;
para entrar así na súa gloria
EVANXEO Xn 14, 27-31a:
Dóuvo-la miña paz
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
27Déixovo-la paz, dóuvo-la miña paz: eu non vola dou coma o mundo a dá. Non vos
angustiedes, nin teñades medo. 28Oístes que vos dixen "voume e logo volvo onda vós".
Se me amasedes, alegrariádesvos de que eu vaia onda o Pai, xa que o Pai é máis ca min.
29Díxenvolo agora, antes de que suceda, para que, cando suceda, creades. 30Xa non
falarei moito convosco, pois está a vi-lo príncipe deste mundo. Sobre min non ten nada;
31mais é para que saiba o mundo que eu amo ó Pai, e que, coma o Pai me mandou, así
fago.
287.- MÉRCORES
PRIMEIRA Feit 15, 1-6:
Acordaron que subisen a Xerusalén a trata-la cuestión cos apóstolos e presbíteros
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
15 1Algúns que baixaron desde Xudea ensinaban ós irmáns: "se non vos circuncidades
conforme á tradición de Moisés, non vos podedes salvar". 2Como se orixinou un
desacordo e unha disputa non pequena de Paulo e Bernabé contra eles, acordaron que
Paulo, Bernabé e algúns outros subisen a Xerusalén a trata-la cuestión cos apóstolos e os
responsables. 3Así que a Igrexa déulle-lo preciso para a viaxe e eles atravesaron Fenicia
e Samaría relatando como se convertían os pagáns e alegrando así a tódolos irmáns.
4O chegaren a Xerusalén, recibiunos a Igrexa, os apóstolos e os responsables e eles
contaron todo o que Deus levaba feito con eles. 5Pero erguéronse algúns da secta dos
fariseos, que creran, e dicían:
-Cómpre circuncidalos e mandarlles cumpri-la Lei de Moisés.
6Entón os apóstolos e os responsables xuntáronse para examinaren a cuestión.
SALMO RESPONSORIAL Sal 121, 1-2. 3-4a. 4b-5
R/ (cf 1): Imos alegres para a casa do Señor
Ou: Aleluia
Alegreime, cando me dixeron:
imos para a casa do Señor.
2Xa están os nosos pés
ás túas portas, Xerusalén,
3Xerusalén, cidade ben feita,
de compacta harmonía.
4Alá soben as tribos, as tribos do Señor,
conforme o costume de Israel,
para festexa-lo nome do Señor.
5Alí están os tribunais da xustiza,
a sede da casa de David.
ALELUIA Xn 15, 4a. 5b:
Permanecede en min e eu en vós, di o Señor;
quen permanece en min, da froito abundante
EVANXEO Xn 15, 1-8:
Quen permanece en min e eu nel, ese da froito abundante
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
15 1Eu son a verdadeira vide, e meu Pai é o labrador. 2O sarmento que en min non leva
froito, arríncao; e o que leva froito, límpao, para que leve máis froito aínda. 3Vós xa
estades limpos, pola palabra que vos teño falado. 4Permanecede en min e eu en vós.
Así como o ramo non pode levar froito pola súa conta, se non permanece na vide, vós
tampouco, se non permanecedes en min. 5Eu son a vide; vós os sarmentos. Quen
permanece en min e eu nel, ese leva froito abondoso, pois fóra de min non podedes facer
nada. 6Se alguén non permanece en min, é coma os ramos arrincados fóra, que secan;
apáñanos, bótanos no lume e arden. 7Se permanecedes en min e as miñas palabras
permanecen en vós, pedide o que queirades e hásevos facer. 8Nisto é glorificado meu
Pai: en que levedes froito abondoso e vos mostredes coma discípulos meus.
288.- XOVES
PRIMEIRA Feit 15, 7-21:
Xulgo que non hai que inquitar ós xentís que se converten a Deus
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
7Despois de moito discutiren, ergueuse Pedro e díxolles ós apóstolos e presbíteros:
-Irmáns, ben sabedes que desde os primeiros días me escolleu Deus de entre vós, para
que os pagáns oísen pola miña boca a palabra da Boa Nova e cresen. 8E Deus, que
coñece os corazóns, testemuñou en favor deles, dándolle-lo Espírito Santo coma a nós.
9Non fixo ningunha discriminación entre eles e nós, pois purificou o seu corazón pola
fe. 10¿Por que, logo, tentades a Deus, querendo cangar no pescozo dos discípulos un
xugo que nin nosos pais nin nós fomos quen de aturar? 11Non; nós cremos que nos
salvamos pola gracia do Señor Xesús e que eles se salvan igualiño ca nós.
12Toda a asemblea ficou en silencio e escoitaban como Bernabé e Paulo contaban
tódolos sinais e prodixios realizados por Deus entre os pagáns por medio deles.
13Cando calaron, falou Santiago dicindo:
-Irmáns, escoitádeme:
14Simeón contou como desde o principio Deus procurou entre os pagáns un pobo para
si, 15e con isto cadran as palabras dos Profetas, conforme está escrito:
16Logo disto hei volver
e reconstruirei a tenda caída de David,
reedificarei as súas ruínas
e poñereina en pé,
17para que o resto dos homes busquen o Señor,
así como tódalas nacións que xa invocan o meu nome:
dío o Señor, 18que deu a coñecer estas cousas desde tempos antigos.
19Por iso coido que non se debe importunar ós que de entre os pagáns se converten a
Deus; 20chega con escribirlles que se absteñan das contaminacións dos ídolos, das
unións deshonestas, das carnes afogadas e do sangue; 21pois Moisés ten desde tempos
antigos predicadores en cada cidade e tódolos sábados o lemos nas sinagogas.
SALMO RESPONSORIAL Sal 95, 1-2a. 2b-3. 10
R/ (cf 3): Anunciade ante tódolos pobos
as marabillas do Señor
Ou: Aleluia
1Cantádelle ó Señor un cántico novo,
cántalle ó Señor, terra enteira;
2cantade ó Señor e bendicide o seu nome,
pregoade tódolos días a súa salvación;
3cantade entre as xentes a súa gloria;
ante tódolos pobos, as súas marabillas.
10Dicide entre as xentes:
-"O Señor reina,
asenta o mundo, e non se move,
goberna os pobos rectamente".
ALELUIA Xn 10, 27:
As miñas ovellas escoitan a miña voz, di o Señor,
e eu coñézoas e elas séguenme
EVANXEO Xn 15, 9-11
Permanecede no meu amor, para que a vosa alegría sexa plena
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
9Como me amou o Pai, así vos amei eu: permanecede no meu amor. 10Se gardáde-los
meus mandamentos, permaneceredes no meu amor, coma eu gardei os mandamentos de
meu Pai, e permanezo no seu amor. 11Dí-xenvos estas cousas, para que a miña alegría
estea en vós, e a vosa alegría sexa plena.
289.- VENRES
PRIMEIRA Feit 15, 22-31:
Pareceulle ó Espírito Santo e a nós non impoñervos máis carga que a necesaria
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
22Os apóstolos e os responsables de acordo con toda a Igrexa, decidiron elixir algúns de
entre eles e mandalos a Antioquía, xunto con Paulo e Bernabé; Xudas, chamado
Barsabás, e Silas, homes que destacaban entre os irmáns. 23E por medio deles
mandaron esta carta:
"Os irmáns apóstolos e responsables saúdan ós irmáns de orixe pagá, que están en
Antioquía, Siria e Cilicia. 24Somos sabedores de que algúns, saídos de aquí e a quen
non demos mandato ningún, andan por aí desacougándovos coas súas palabras;
25decidi-mos escoller uns delegados e mandárvolos, xunto cos nosos benqueridos
Bernabé e Saulo, 26que teñen dedicado a súa vida á causa de noso Señor Xesús Cristo;
27mandámos-vos, logo, a Xudas e Silas, que vos dirán de palabra as mesmas cousas.
28Porque decidimos, o Espírito Santo e mais nós, non impoñervos máis cargas cás
precisas: 29absterse de carnes ofrecidas ós ídolos, do sangue, de animais afogados e da
unión deshonesta; faredes ben en gardarvos destas cousas. Saúde".
30Déronlle-lo encargo e baixaron a Antioquía, onde reuniron a xente e entregaron a
carta; 31ó que a leron, alegráronse con aquel consolo.
SALMO RESPONSORIAL Sal 56, 8-9. 10-12
R/ (10a): Heite louvar, Señor, diante dos pobos
Ou: Aleluia
8O meu corazón, Deus, está firme,
o meu corazón está firme:
quero cantar e tocar salmos.
9Espertade, miñas entrañas,
espertade, harpa e cítola:
quero espertar coa aurora.
10Heite louvar, Señor, diante dos pobos,
cantareiche entre as nacións.
11O teu amor alcanza ata o ceo,
a túa fidelidade, ata as nubes.
12Érguete, Deus, por riba do ceo,
enche a terra da túa gloria.
ALELUIA Xn 15, 15b:
A vós chameivos amigos, di o Señor,
porque todo canto oín a meu Pai,
dévolo a coñecer
EVANXEO Xn 15, 12-17:
Mándovos isto, que vos amedes uns a outros
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
12Este é o meu mandamento: que vos amedes uns a outros coma eu vos amei.
13Ninguén ten amor meirande ca este: que un dea a súa vida polos amigos. 14Vós sodes
amigos meus, se facedes canto eu vos mando. 15Xa non vos chamo servos, que o servo
non sabe o que fai o seu señor: a vós trateivos de amigos, pois todo o que lle oín a meu
Pai déivolo a coñecer. 16Non me escollestes vós a min, senón que vos escollín eu a vós;
e púxenvos para que vaiades e levedes froito e o voso froito permaneza; de xeito que
todo o que lle pidades ó Pai no meu nome, volo conceda. 17Mándovos isto: que vos
amedes uns a outros.
290.- SÁBADO
PRIMEIRA Feit 16, 1-10:
Pasando a Macedonia axúdanos
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DOS FEITOS DOS APÓSTOLOS
16 1Paulo chegou a Derbe e Listra. Había alí un discípulo, chamado Timoteo, fillo
dunha xudía crente e de pai grego, 2do que falaban ben os irmáns de Listra e de Iconio.
3Paulo quixo que fose con el e circuncidouno por mor dos xudeus daquela bisbarra, pois
todos sabían que o pai era grego.
4Polas cidades que pasaban transmitíanlle--las decisións tomadas polos apóstolos e
responsables en Xerusalén, para que as cumprisen. 5Deste xeito as Igrexas quedaban
confirmadas na fe e medraban en número cada día. 6Impedidos polo Espírito Santo de
predica-la mensaxe en Asia, atravesaron Frixia e a rexión de Galacia; 7chegados de
fronte a Misia, tentaron de entrar en Bitinia; pero o Espírito de Xesús non llelo permitiu;
8así que, atravesando Misia, baixaron a Tróade.
9Durante a noite, Paulo tivo unha visión: estaba alí de pé un macedonio, suplicándolle:
"¡Pasa a Macedonia e axúdanos!"
10Logo desta visión procuramos partir de contado para Macedonia, sabedores de que
Deus nos chamaba a lles anuncia-la Boa Nova.
SALMO RESPONSORIAL Sal 99, 2. 3. 5
R/ (2a): Servide ó Señor con alegría
Ou: Aleluia
2servide o Señor con alegría,
achegádevos con cántigas á súa presencia.
3Sabede que o Señor é Deus,
que El nos fixo e que del somos,
o seu pobo, o seu rabaño.
5porque o Señor é bo.
O seu amor dura por sempre;
por xeracións a súa fidelidade.
ALELUIA Col 3, 1:
Se conrresucitastes con Cristo,
buscade as cousas de arriba,
onde Cristo está sentado á dereita de Deus
EVANXEO Xn 15, 18-21:
Non sodes do mundo, pero eu elixinvos do mundo
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
Dilles Xesús ós seus discípulos:
18Se o mundo vos aborrece, sabede que me aborreceu a min antes do que a vós. 19Se
fosedes do mundo, o mundo amaríavos coma cousa propia; pero, como eu vos escollín
do mundo, por iso o mundo aborrécevos. 20Lembrádevos da palabra que vos dixen: non
hai servo maior có seu señor; se a min me perseguiron, hanvos perseguir tamén a vós; se
gardaron a miña palabra, tamén gardarán a vosa.
21Todo isto hánvolo facer por causa miña, pois non coñeceron a quen me mandou.