X Domingo
PRIMEIRA Os 6, 3-6
Amor quero e non sacrificio
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA PROFECÍA DE OSEAS
3Nisto recoñecerémo-lo Señor.
Esforcémonos por coñecelo:
a súa irrupción é segura coma a alba.
Viranos á terra certamente unha chuvia forte,
si, a chuvia da primavera
e a chuvia do outono.
4¿Que che vou facer, Efraím? ¿Que che vou facer, Xudá?
O voso amor é coma a nube da mañá,
coma o orballo da madrugada, que pasa.
5Por isto ferín co meu terrible oráculo,
matei coas palabras da miña boca,
e a miña sentencia brilla coma o sol,
6pois quero amor, e non sacrificios,
prefiro o coñecemento de Deus ós holocaustos.
SALMO RESPONSRIAL Sal 49, 1 e 8. 12-13. 14-15
R/ (23b): Ó que vai por bo camiño
dareille a salvación de Deus
Fala o Señor, o Deus dos deuses,
convoca a terra desde oriente a occidente.
8Non te reprendo polos teus sacrificios,
pois os teus holocaustos están sempre ante min.
12Se tivese fame, non cho iría dicir,
pois meu é o mundo e canto o enche.
13¿Acaso como eu carne de touros
e bebo sangue de carneiros?
14Ofrécelle a Deus a louvanza
e cumpre os teus votos ó Altísimo.
15Invócame no tempo do apuro:
eu salvareite e ti darasme gloria".
SEGUNDA Rm 4, 18-25
Enforteceuse na fa dando gloria a Deus
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS ROMANOS
Irmáns e irmás:
18Contra toda esperanza Abraham creu na esperanza e así chegou a ser pai de moitas
nacións, como se lle dixera: así será a túa liñaxe. 19E non abalou na fe, anque ben vía que
o seu corpo xa estaba morto -tiña ó pé de cen anos- e que morto estaba tamén o seo de
Sara. 20Ante a promesa de Deus non dubidou por incredulidade, senón que se enforteceu
na fe, dando gloria a Deus, 21plenamente seguro de quen é poderoso para cumpri-lo que
promete. 22Por iso valeulle a xustificación. 23Estas palabras non se escribiron soamente
por el, 24senón tamén por nós. Pois tamén nos vai "valer" a nós que cremos naquel que
resucitou dos mortos a Xesús, noso Señor, 25que foi entregado por culpa dos nosos
pecados e foi resucitado por mor da nosa xustificación.
ALELUIA Lc 4, 18:
O Señor mandoume evanxeliza-los pobres;
predicarlle a remisión ós cautivos
EVANXEO Mt 9, 9-13
Non vin chama-los xustos senón ós pecadores
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
9O pasar Xesús por, viu un home sentado ó mostrador da contribución, chamado Mateo, e
díxolle:
-Sígueme.
El ergueuse e seguiuno.
10E resulta que, estando á mesa na casa, viñeron moitos recadadores e pecadores, e
puxéronse tamén á mesa con Xesús e mailos seus discípulos. 11Cando tal viron os fariseos,
dixéronlle ós discípulos del:
-¿Como é que o voso Mestre está a comer con recadadores e pecadores?
12El oíunos e dixo:
-Non son os sans senón os enfermos os que precisan de médico. 13Ide, pois, aprende-lo
que significa aquilo de Misericordia quero e non sacrificios. Porque non vin chamar polos
xustos, senón polos pecadores.