XXIV Domingo
DOMINGO XXIV ORDINARIO - CICLO A
Primeira Lectura Eclo 27, 33 - 28, 9
LECTURA DO LIBRO DO ECLESIÁSTICO
Perdoa o próximo que che fai dano e concederáseche o perdón que pides
Xenreira e asañamento son de aborrecer;
o pecador é quen os posúe.
Quen fai vinganza atoparase coa vinganza do Señor,
pediralle razón estreita dos seus pecados.
Perdóalle a inxuria ao teu próximo
e entón ao pregares seranche perdoados os teus pecados.
Home que lle garda a outro xenreira,
como lle vai pedir ao Señor que o cure?
De alguén que é coma el non se apiada,
e vai rogar polos seus pecados?
Se el, que é carne, mantén a ira,
quen lle vai expiar as súas culpas?
Pensa na fin e deixa de asañarte,
recorda a corrupción e a morte e cumpre os mandamentos.
Lembra os mandamentos e non rifes co próximo,
recorda a alianza co Altísimo e non deas valor á falta.
Tente lonxe das rifas e minguarás os pecados
pois é o home iracundo quen acende as liortas
e o home pecadento quen perturba os amigos
metendo a disputa entre os que se levan ben.
Palabra do Señor
R/. Grazas a Deus
SALMO RESPONSORIAL Sal 102, 1-2. 3-4. 9-10. 11-12
R/. (8): O Señor é misericordioso e clemente, tardo á ira e rico en mercés.
Alma miña, bendí o Señor
e todo o meu ser, o seu santo nome.
Alma miña, bendí o Señor,
non esquezas os seus beneficios.
El perdoa as túas culpas
e sanda as túas doenzas;
rescata a túa vida da morte
e coróate de amor e de tenrura;
Non contende por moito tempo
nin se anoxa para sempre.
Non nos trata conforme os nosos erros
nin nos paga conforme as nosas culpas.
Canto se alza o ceo sobre a terra,
así é grande o seu amor para os que o temen;
canto dista o nacente do poñente,
así arreda de nós as nosas culpas;
Segunda Lectura Rm 14, 7-9
LECTURA DA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS ROMANOS
Vivamos ou morramos, somos do Señor
Irmáns:
Ningún de nós vive para si, e ningún de nós morre para si.
Se vivimos, para o Señor vivimos; e, se morremos, para o Señor morremos; así que, vivamos ou morramos, somos do Señor.
Por iso mesmo morreu e resucitou Cristo: para dominar nos mortos e nos vivos.
Palabra do Señor
R/. Grazas a Deus
ALELUIA Xn 13, 34
Se non se canta, pódese omitir.
Aleluia, aleluia.
Douvos un mandamento novo, di o Señor;
que vos amedes uns a outros como eu vos amei.
Aleluia.
Evanxeo Mt 18, 21-35
LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MATEO
Non che digo que perdoes ata sete veces, senón ata setenta veces sete
Naquel tempo, achegándose Pedro a Xesús, preguntoulle:
‑ Señor, cantas veces terei que perdoar a meu irmán se me segue ofendendo? Ata sete veces?
Respondeulle Xesús:
‑ Non che digo ata sete veces, senón ata setenta e sete.
Por iso, o Reino dos Ceos é semellante a un rei que quixo facer as contas cos seus servidores. Cando empezaba, presentóuselle un que lle debía varios millóns. E como non tiña con que pagar, o señor ordenou que o vendesen a el con muller, fillos e canto tiña, para que así lle pagase.
O servidor botóuselle aos pés e suplicáballe:
‑ Ten paciencia comigo, que cho hei pagar todiño!
O señor tivo dó daquel home e deixouno marchar, perdoándolle toda a súa débeda.
Pero, ao saír, o servidor aquel atopouse cun compañeiro que lle debía unha insignificancia e, agarrándoo pola gorxa, esganábao dicíndolle:
‑ Paga o que me debes.
Botándose aos seus pés, o compañeiro suplicáballe:
‑ Ten paciencia comigo, que cho hei pagar todo.
Pero non lle fixo caso e, aínda para máis, mandouno meter na cadea ata que lle pagase a débeda.
Os compañeiros, ao veren tal cousa, moi apesarados, fóronlle contar ao seu señor todo o que pasara. Entón o señor mandouno chamar e díxolle:
‑ Servidor malvado! Eu perdoeiche toda aquela débeda, porque mo pediches. E logo non debías ti tamén compadecerte do teu compañeiro, como eu me compadecín de ti?
E todo anoxado, o señor entregouno aos verdugos ata que lle pagase toda a débeda.
Así tamén fará convosco meu Pai celestial, se non perdoades de corazón cada un a seu irmán.
Palabra do Señor
R/. Loámoste, Cristo